Αναμόρφωση και εκσυγχρονισμός του ρυθμιστικού πλαισίου οργάνωσης και λειτουργίας του υπαίθριου εμπορίου, ρυθμίσεις για την άσκηση ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων και την απλούστευση πλαισίου δραστηριοτήτων στην εκπαίδευση, βελτιώσεις στην επιμελητηριακή νομοθεσία και άλλες διατάξεις του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων (ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ ΕΙΔΙΟΥ ΑΓΟΡΗΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΠΟΥΜΠΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΛΑΪΚΕΣ ΑΓΟΡΕΣ)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αντίθετοι, κατηγορηματικά όχι στο νομοσχέδιο, σε ό,τι αφορά τις λαϊκές αγορές. Έχουμε διατυπώσει τις ανησυχίες, τους προβληματισμούς μας, τα δικά μας επιχειρήματα κατά τη διάρκεια των επιτροπών και στην Ολομέλεια. Είναι ένα νομοσχέδιο, το οποίο φαινομενικά φέρνει έναν εκμοντερνισμό, μια ψηφιοποίηση ηλεκτρονική στις λαϊκές αγορές.
Συνάμα, όμως, χάνει την ουσία, τη σημασία και την αξία που έχουν οι λαϊκές αγορές. Ανοίγει την κερκόπορτα, τον ασκό του Αιόλου, αν θέλετε, προκειμένου να απαλείφεται ο όρος «παραγωγός». Διότι αυτό είναι το ζητούμενο, αυτή είναι η πεμπτουσία του ρόλου της λαϊκής αγοράς, να προστατευθεί ο παραγωγός και να παραμείνει ανεξίτηλος ο όρος «παραγωγός» και να μην έχει πολλές προεκτάσεις ο όρος «επαγγελματίας», που θα δίνει τη δυνατότητα σε μεγάλες εταιρείες μελλοντικά να βαφτίζουν υπάλληλούς τους «επαγγελματίες πωλητές» και από μία κερκόπορτα που θα ανοίξει μελλοντικά να μπουν στις λαϊκές αγορές και να πουλούν τη δική τους πραμάτεια. Οπότε χάνεται ο ρόλος των λαϊκών αγορών, πέρα από τον αγρότη παραγωγό, μικρομεσαίο, με τον μικρό κλήρο.
Η Ελληνική Λύση από την πρώτη στιγμή, στο πολυσέλιδο πρόγραμμά μας, εμπεριστατωμένο και ουσιαστικό, λέμε, στον πρωτογενή τομέα να βοηθήσουμε την ανάπτυξη κυρίως στους μικρούς ευέλικτους συνεταιρισμούς και αγρότες. Αυτό χάνεται και αποδεικνύεται μέσα από τα άρθρα που αναλύσαμε, αλλά και από τις ανησυχίες, κύριοι συνάδελφοι, που εκφράζουν οι ίδιοι που βιώνουν το πρόβλημα.
Δεν δίνεται βαρύτητα, ως θα έπρεπε, με ένα νομοθετικό πλαίσιο, που να κατοχυρώνει τους μικρούς συνεταιρισμούς, δηλαδή η ισχύς εν τη ενώσει, το συνεταιρίζεσθαι. Πάει μεμονωμένα μια λαϊκή αγορά ψηφιοποιημένη μέσα και από μία ηλεκτρονική πλατφόρμα, όπου αυτός ο εκμοντερνισμός και η ψηφιοποίηση στο knowhow της ηλεκτρονικής εποχής που βιώνουμε, θα μεταλλάξει τη λαϊκή αγορά σε έναν υπαίθριο εμπορικό χαρακτήρα, σε ένα εμπορικό κέντρο.
Αυτοί ήταν οι φόβοι από την αρχή. Δεν βλέπουμε να προστατεύεται πραγματικά ο αγρότης και μικροπωλητής. Διότι η σημασία, ο στόχος -το ξέρετε πολύ καλά, το έχετε βιώσει από παιδιά, από την οικογένειά σας, από τους γονείς σας και τους παππούδες και τις γιαγιάδες, που περίμεναν πότε θα έρθει εκείνη τη μέρα να πάνε να γεμίσουν τις σακούλες με οπωροκηπευτικά από τη λαϊκή ή να αγοράσουν φθηνά ρούχα-, το θέμα είναι να προστατευθεί το μη στεγασμένο εμπόριο στο θέμα της λαϊκής.
Δίνουμε το παράδειγμα ότι τα μεγάλα σουπερμάρκετ έκαναν μια συγκέντρωση εμπορικών δραστηριοτήτων, σε ό,τι αφορά τον μανάβη, τον κρεοπώλη, τον ψαρά, και πωλούν και άλλα προϊόντα, τα οποία δεν σχετίζονται με τα είδη πρώτης ανάγκης για μια οικογένεια στα σουπερμάρκετ. Έχει αλλοιωθεί ο χαρακτήρας στα μεγάλα σουπερμάρκετ και αυτό τώρα μετακυλίεται στις λαϊκές αγορές, εν όψει ενός ελέγχου.
Δεν είμαστε κατά των ελέγχων. Πρέπει να χτυπηθούν οι έκνομες ενέργειες. Από την άλλη πλευρά, όμως, σε ό,τι αφορά τα προϊόντα τα οποία θα πωλούνται στις λαϊκές στον πρωτογενή τομέα, σε καμία περίπτωση δεν εξασφαλίζεται η ελληνική τους ταυτότητα, δεν υπάρχουν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί. Υπάρχει το δικαίωμα -το είπα-, μέσω της συνθήκης GAP να έχουμε αθρόες εισαγωγές ξένων προϊόντων γης. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να πλήξει τον μικρό παραγωγό και δη τον νέο αγρότη, ο οποίος μπαίνει σε κάποια προγράμματα και επιζητά εναγωνίως μία άδεια στη λαϊκή για να πουλήσει τα προϊόντα του.
Δεν έχουν γίνει προσπάθειες όλα αυτά τα χρόνια, για να αναπτύξουμε, ως θα έπρεπε, και τα βιολογικά ελληνικά προϊόντα στις αγορές. Και εκεί υπάρχουν προβλήματα, σε ό,τι αφορά την ταυτοποίηση και πιστοποίηση βιολογικών προϊόντων, που είναι πολλά τα έξοδα για να ταυτοποιηθούν. Δεν έχουμε δώσει βοήθεια σε αυτούς που λέμε «νέοι αγρότες» ηλικίας έως σαράντα ετών, γιατί αυτοί χαρακτηρίζονται ως νέοι αγρότες ηλικιακά.
Σε ό,τι αφορά τώρα κάποιες τροποποιήσεις που έγιναν για παράταση εποχικών ειδών, αυτό εν μέρει είναι θετικό. Με τους χειροτέχνες, όπου συναντήθηκα και με εκπροσώπους χειροτεχνών καλλιτεχνών, δεν μπορούν να χαρακτηρίζονται καθαρά επαγγελματίες, διότι θα ναυαγήσουν οικονομικά. Έχουν τις δημιουργίες τους και θέλουν να τους πουλούν οι άνθρωποι στον δρόμο, γιατί δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στα πολλαπλά έξοδα του στεγασμένου εμπορίου. Άρα αν τους υποχρεώσουμε τώρα και αυτούς σε επαγγελματικές δεν θα μπορούν να ανταπεξέλθουν σε τέτοιου είδους υποχρεώσεις.
Πάμε σε μια μοριοδότηση που ναι μεν ο Υπουργός είπε κάτι με πτυχίο γεωργίας. Αυτό, όμως, δεν διευκρινίζεται μέσα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Η δουλειά δεν είναι ντροπή, αλλά δεν μπορούμε σε έναν επιστήμονα να του δώσουμε δέλεαρ, εχέγγυα και κίνητρα να πάει με περισσότερα μόρια σε μια λαϊκή. Σε σχέση με αυτό που έχει πει, ότι αν κάποιος χάσει τα μόρια του ή έχει μικρότερα μόρια, θα πάει σε παρακείμενη λαϊκή αγορά, πρέπει να πούμε ότι ο μικρός παραγωγός και δη αγρότης παραγωγός και επαγγελματίας, έχει μια διαπροσωπική σχέση με τον πελάτη χρόνια σε μια λαϊκή αγορά. Δεν μπορεί να αλλάξει γειτονιά. Δεν μπορεί να αλλάξει χαρακτήρα και να πάει σε μια άλλη περιοχή, διότι είναι σαν να ξεκινάει από την αρχή.
Σε ό,τι αφορά για τον e-Καταναλωτή έχουμε πει ότι είναι ένα σύστημα που επί του πρακτέου θα αποτύχει. Θα το δείτε. Επί του πρακτέου θα αποτύχει τουλάχιστον από πωλητές οι οποίοι είναι αρκετά χρόνια στη λαϊκή και είναι κάποιας ηλικίας. Δεν υπάρχει σε καμμία λαϊκή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν υπάρχει στη Βαρκελώνη, δεν υπάρχει στο Παρίσι, δεν υπάρχει στην Καμπανία, που θεωρείται η μητέρα των λαϊκών αγορών στην Ιταλία. Υπάρχουν πάνω από πενήντα λαϊκές αγορές στην Ιταλία. Δεν εφαρμόζεται ούτε στο Βανκούβερ ούτε στο Τορόντο του Καναδά. Άρα εδώ πρωτοτυπούμε σε μια ηλεκτρονική πλατφόρμα, η οποία, όμως, ανατρέπει τα δεδομένα στη λαϊκή αγορά, το πώς θα πουληθεί ένα αγροτικό προϊόν ή ένα προϊόν βιοτεχνικού χαρακτήρα.
Επομένως, είμαστε κατά αυτού του νομοσχεδίου, γιατί, κυρίες και κύριοι, δεν είναι αντιπολιτευτικός μας μόνο ο ρόλος για την Αντιπολίτευση. Τεκμαιρόμεθα για αυτό το οποίο λέμε, επιχειρηματολογώντας. Υπάρχουν βέλη στη φαρέτρα και τα αποδεικνύουμε και από πλευράς της Ελληνικής Λύσης, που ανησυχούσαμε από τον Φεβρουάριο ακόμη, καταθέτοντας στον Υπουργό, τον κ. Γεωργιάδη, αυτή την επίκαιρη ερώτηση, και από τις ίδιες τις ομοσπονδίες -πολλοί εξ αυτών συνάδελφοι της ιδεολογικής πλεύσης της γαλάζιας παράταξης της Νέας Δημοκρατίας.
Λέτε «συμφωνούν οι ομοσπονδίες». Να σας θυμίσω ότι η πρώτη ανακοίνωση από την ομοσπονδία είχε τον τίτλο ότι είναι ταφόπλακα για τις λαϊκές αγορές το συγκεκριμένο νομοσχέδιο και είναι εν ψυχρώ δολοφονία. Δεν είναι τυχαίοι οι τίτλοι -που δεν είναι της Ελληνικής Λύσης- που επικαλεστήκαμε τότε. Είναι των ίδιων των ανθρώπων που σχετίζονται, βιώνουν, δουλεύουν το αντικείμενο χρόνια. Είναι οικογενειακής φύσεως επιχειρήσεις που θα ήταν αδύνατο αυτούς τους ανθρώπους να τους «πετάξουμε» απ’ έξω.
Και επιτέλους, ένα άλλο πολύ σημαντικό κομμάτι που η ιστορία δείχνει, είναι το 1931 -είπα και στην τροπολογία μου- που δημιουργήθηκε το Ταμείο Λαϊκών Αγορών επί Ελευθερίου Βενιζέλου, Παναγιώτη Βουρλούμη, με τότε Δήμαρχο Αθηναίων τον Σταύρο Πάτση, κάτι που δεν ήταν τυχαίο. Γιατί έγινε αυτό το νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου; Για να έχουν φωνή οι ίδιοι οι παραγωγοί που βιώνουν το πρόβλημα, οι ίδιοι να έχουν άποψη για το όλο ζήτημα. Δεν μπορεί να είναι εκτός αυτού του οργάνου και να μην έχει συσταθεί αυτό το όργανο.
Σε ό,τι αφορά την αγωνία της περιφέρειας, είτε αυτό που λέει ο Περιφερειάρχης κ. Τζιτζικώστας ή ο κ. Πατούλης, που προσπάθησε να δικαιολογήσει ο Υπουργός, δεν είναι τυχαίο. Οι περιφέρειες ναι μεν θέλουν αρμοδιότητες, για να χωροθετήσουν, για να υπάρχει ευταξία, να υπάρχει μια εύρυθμη λειτουργία στις λαϊκές αγορές, αλλά από την άλλη θέλουν ουσιαστική αρμοδιότητα. Όμως, είναι λάθος τα δύο μητροπολιτικά κέντρα να διαχωρίζονται, Αθήνα – Θεσσαλονίκη, με την υπόλοιπη Ελλάδα. Δημιουργούνται λαϊκές αγορές, παρακαλώ, δύο ή και τριών ταχυτήτων και αυτό σημαίνει ότι θα αλλοιωθεί ο χαρακτήρας των λαϊκών αγορών μελλοντικά.
Σε ό,τι αφορά τα άλλα νομοσχέδια και τις άλλες τροπολογίες μάλλον που έρχονται μέσα στο νομοσχέδιο, είναι πολύ σημαντικό αυτό που αφορά τα ΙΕΚ και τα κολλέγια. Δεν μπορεί a priory να περνάει και να καμουφλαρίζεται μέσα στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο των λαϊκών αγορών, όπως και ο ουσιαστικός ρόλος που πρέπει να έχουν τα εμποροβιομηχανικά επιμελητήρια, τα οποία δημιουργούν το ΓΕΜΗ των επιχειρήσεων.
Πρέπει να έχουν έναν άλλο ουσιαστικό ρόλο, χρηματοδότηση, να μην είναι απλά γνωμοδοτικά και συμβουλευτικά όργανα. Να μπορούν να είναι ένας πραγματικός συνδετικός κρίκος ανάμεσα στο επιχειρείν και το αθηνοκεντρικό μοντέλο. Εκεί θέλει πολλή συζήτηση, για να δούμε πώς πρέπει να λειτουργήσουν μελλοντικά κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα τα εμπορικά και βιομηχανικά επιμελητήρια.
Καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο, γιατί θέλουμε να είμαστε κοντά στον μικρομεσαίο αγρότη, να είμαστε στον μικρό γαιοκτήμονα και στον πραγματικό μικροπωλητή του μη στεγασμένου εμπορίου. Σας ευχαριστώ.
