Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να πούμε ξεκάθαρα σήμερα ότι είναι ένα νομοσχέδιο το οποίο πάει κόντρα στη φύση με αυτές τις στειρώσεις και κόντρα στη μάνα γη διότι κανένας δεν θα ήθελε απλά να στειρωθεί.
Είναι ευνουχισμός, όπως και να το κάνουμε. Φοβάμαι, όμως, ότι -δεν ξέρω από ποια πλευρά έβαλε τον κ. Πλεύρη η Νέα Δημοκρατία ως Υπουργό Υγείας- θα ιδιωτικοποιηθεί και η κτηνιατρική, όπως σιγά- σιγά ιδιωτικοποιείται και η ιατρική.
Πριν πάω στο νομοσχέδιο, είναι προκλητικό αυτό το οποίο συμβαίνει τις τελευταίες ώρες, καθότι σύμφωνα με το ΦΕΚ 4026 από 12 Σεπτεμβρίου, σύνοδος που είναι εμβολιασμένος –προσέξτε, που είναι εμβολιασμένος- για να μπει σε ένα ιδιωτικό ιατρικό κέντρο ή και σε δημόσιο νοσοκομείο ή κλινική, πρέπει να υποβληθεί σε τεστ. Κι άντε να υποβληθεί σε rapid τεστ. Εγώ, όμως, θέλω να ρωτήσω: αφού είναι εμβολιασμένος, για ποιον λόγο να υποβληθεί και σε τεστ; Δεν εμβολιαστήκαμε «για να πάρουμε πίσω τις ζωές μας» που λέει ο Πρωθυπουργός;
Έχω εδώ μπροστά μου το πιστοποιητικό φίλου ο οποίος γεννούσε η γυναίκα του το πέμπτο παιδί και ενώ έχει και τις δύο δόσεις 31-5 και 22-6 στις Σέρρες με το εμβόλιο της Pfizer –εδώ είναι το πιστοποιητικό για όσους το αμφισβητούν, έχω και τα στοιχεία του- και εδώ για να τον αφήσει μέσα μπει στο μαιευτήριο η ιδιωτική κλινική τον επέβαλε να πληρώσει 65 ευρώ, παρακαλώ, μοριακό τεστ και όχι rapid τεστ. Αυτός ο άνθρωπος, λοιπόν, πλήρωσε και εμβολιάστηκε. Εδώ είναι τα χαρτιά. Άρα, λοιπόν, το εμβόλιο και μεταδίδει και κολλάει σε πειραματικό στάδιο, διότι δεν είναι ούτε μηνιγγίτιδα, ούτε διφθερίτιδα, ούτε πολιομυελίτιδα, ούτε ευλογιά. Να τα λέμε.
Και λέει ο άνθρωπος: Γιατί με βάλανε να εμβολιαστώ εγώ, για να πληρώσω και μοριακό τεστ; Άντε η γυναίκα μου που γεννούσε το πέμπτο παιδί δεν είχε εμβολιαστεί. Εγώ πριν από δυο-τρεις μήνες έκανα στις Σέρρες το εμβόλιο της Pfizer. Kαι πληρώνω και τα 65 ευρώ μοριακό τεστ; Αυτό είναι το τελευταίο ΦΕΚ. Για να δείτε ότι και οι εμβολιασμένοι δεν μπορούν να μπουν μέσα.
Αποψιλώνονται τα νοσοκομεία. Αν δείτε την κατάσταση στο νοσοκομείο της Δράμας και των Σερρών είναι κωμικοτραγική. Πάνω από εκατό άτομα είναι αυτοί που φοβούνται να κάνουν εκεί το εμβόλιο. Φεύγουν γιατροί, νοσηλευτές, μπαίνουν στο περιθώριο. Δεν εφαρμόζεται ο νόμος της κινητικότητας, κύριε Βορίδη, και φυσικά είναι χωρίς μία. Και απειλούνται. Να τα λέμε.
Πάμε για τις στειρώσεις. Εσείς τις τελευταίες έρευνες δεν τις βλέπετε καθόλου; Δεν έχετε δει την έρευνα για τις στειρώσεις από τον Μπέκερ; Στην έρευνα στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια και στο Σίδνεϋ που έγινε σε εννιά χιλιάδες εννιακόσιους τριάντα οκτώ σκύλους, οι έξι χιλιάδες πεντακόσιοι σαράντα έξι ήταν στειρωμένοι και τρείς χιλιάδες τριακόσιοι ενενήντα δύο ήταν μη στειρωμένοι. Είναι η τελευταία πιο αξιόπιστη έρευνα παγκοσμίως.
Ξέρετε τι λέει για τις στειρώσεις; Για διαβάστε τις μελέτες. Λέει ότι το σκυλί γίνεται και επιθετικό και μελαγχολεί και αλλάζει όλον τον χαρακτήρα του διότι δεν έχει φερομόνες, πού είναι οι οσμές. Είναι η πιο αξιόπιστη μελέτη, όπου διίστανται οι απόψεις και βγάζει αρνητικά πράγματα για την στειρώσεις. Άρα, λοιπόν, πρέπει να ξέρει ο κόσμος κι αυτές τις έρευνες πού θα πάει να στείρωση το δεσποζόμενο. Χώρια ότι θα χαθούν καθαρόαιμες ράτσες. Βλέπουμε και έρευνες αξιόπιστες από μεγάλα πανεπιστήμια. Ανατρέπει πολλά το Σίδνεϋ όπου είναι η τελευταία μελέτη, παρακαλώ.
Δηλαδή, ένας κτηνοτρόφος που έχει το μαντρόσκυλο ή ποιμενικό ή τσοπανόσκυλο -που δεν είναι απλώς σκύλος συντροφιάς, είναι σκύλος συνεργάτης, αλλά το Υπουργείο δεν διαχωρίζει αυτά τα σκυλιά ως συνεργάτες, τα βάζει σκύλους συντροφιάς- που δεν θέλει να το στειρώσει γιατί είναι ο φύλακας άγγελος στο μαντρί του από τους λύκους, αν έχει τέσσερα τσοπανόσκυλα θα πληρώσει ένα χιλιαρικάκι. Διότι κι ο κτηνίατρος που θα πάρει συν κανένα δεκάευρω σιγά μην πάει τόσα χιλιόμετρα για ένα μαντρί ή για έναν κάτοικο. Θα μαζευτούν πέντε, δέκα, δεκαπέντε και τότε θα πάει. Χώρια και τα έξοδα αποστολής.
Κι εγώ θέλω να ρωτήσω. Βάζετε το γενετικό υλικό με τεράστια λειτουργικά έξοδα στο πανεπιστήμιο των Αθηνών. Συγνώμη, δεν υπάρχει Κτηνιατρικό Πανεπιστήμιο σε Καρδίτσα και Θεσσαλονίκη; Γιατί συγκεντρωτισμός στην Αθήνα σε ένα πανεπιστήμιο που δεν έχει σχέση με την κτηνιατρική επιστήμη; Γιατί δεν γίνεται αυτό που λέει ο καθηγητής κ. Τόντης προκειμένου να αξιοποιηθεί το τμήμα και να υπάρχουν επαΐοντες εξειδικευμένοι σε τμήμα κτηνιατρικής δικαστικής, για να μπορούν αυτοί να αποφανθούν ως ειδικοί αν εξειδικευτούν σε έναν μεταπτυχιακό κλάδο αν έχει κακοποιηθεί το ζώο; Γιατί στην δικαστική, όπως και στην ιατροδικαστική, στον τομέα της κτηνιατρικής δεν επενδύουμε σε αυτό το τμήμα όπου θα εκπαιδευτούν και βιολόγοι και το γενετικό υλικό για να αποκομίσουν εμπειρία;
Πρέπει, λοιπόν, να πούμε και στη γιαγιά που έχει το σκυλάκι ή τα σκυλάκια ή τις γατούλες στο χωριό αν δεν θέλει να τις στειρώσει, γιατί θα πάει κόντρα στη φύση, πρέπει να πληρώσει, που μπορεί να φτάσει μέχρι και το χιλιάρικο. Εδώ ρεύμα δεν έχει να πληρώσει -παίρνουν οι εισπρακτικές τηλέφωνο- και θα πληρώσει τα 150 ευρώ;
Και ακούστε τώρα: Πρέπει να αποτυπώσουμε την πραγματικότητα και στους κυνηγούς. Όχι, δεν τους κλείνουμε το μάτι. Είναι μια πραγματικότητα. Από τη στιγμή που θέλουν να βγάλουν καθαρόαιμες ράτσες οι κυνηγοί, να μην γελιόμαστε, κάνουν μία -θα λέγαμε- αιμομικτική εκτροφή, είτε είναι γκέκας, είτε είναι φέρμα, είτε είναι οτιδήποτε. Πώς θα είναι αξιόπιστο το DNA όταν δεν θα γνωρίζουμε τον πατέρα, διερωτάται εύλογα ένας κυνηγός και δικαίως, αφού μπορεί να πήγε και με την αδελφή της; Αν κάποιος εγκαταλείψει ένα κουτάβι θα τιμωρηθεί με έναν πολύ αυστηρό νόμο, που καλή η αυστηρότητα του νόμου, αλλά τους ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους πολίτες. Αν εγκαταλείψει κουτάβι ένας κυνηγός, χάνει την άδεια θήρας εσαεί. Θα έχει μέχρι και δύο χρόνια αν κακοποιήσει και το εγκαταλείψει. Σε περίπτωση μη στείρωσης έχει και δύο χρόνια αφαίρεση θήρας. Ξεχωρίστε, όμως, τα σκυλιά.
Άρα, τα κυνηγόσκυλα είναι συνεργάτες, δεν είναι ζώα συντροφιάς. Δεν μπορεί ο νόμος να κάνει εξαιρέσεις. Γιατί αποκλείεται ένα κυνηγόσκυλο, κύριοι, να έχει μόνο μία γέννα στη ζωή; Έτσι λέει ο κυνηγός και έχει δίκιο. Μόνο μία γέννα;
Ακούστε, εγώ το 2012 βρήκα μια σκυλίτσα, τη Μάντη μου, που είναι καθαρόαιμο κοκκόνι αρχαιοελληνικό. Δεν θέλω να τη στειρώσω, γιατί ψάχνουμε γαμπρό. Άσχετα αν δεν βρήκαμε μέχρι τώρα. Το θέμα, όμως, είναι ότι θα πάω κόντρα στη φύση; Έχουμε καθαρόαιμες ράτσες, κύριοι, που πολύ φοβάμαι ότι θα τις χάσουμε. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για τα σκυλιά, γιατί κυρίως για σκυλιά μιλάμε σήμερα. Υπάρχει ένα μεγάλο πλάτος ζώων που πρέπει να τα προστατέψουμε.
Έχετε κι έναν εισπρακτικό χαρακτήρα. Αν θέλετε να έχουμε κράτος δικαίου, τους στερήσατε την κυνηγετική περίοδο λόγω COVID, δώστε τους πίσω τα χρήματα από το «πράσινο» ταμείο, από τον ΟΓΑ, από το Δημόσιο. Άλλο είναι η Κυνηγετική Ομοσπονδία. Η Θηροφυλακή είναι προς όφελος γενικότερα της οικολογίας, της προστασίας της πανίδας και της χλωρίδας. Γιατί δεν τους επιστρέφετε τα χρήματα; Μόνο χτυπάτε τους κυνηγούς σε αυτό το κομμάτι και όλους τους υπόλοιπους.
Το θέμα, όμως, είναι ότι η στείρωση, σύμφωνα με τις μελέτες, μας βάζει σε μεγάλο προβληματισμό.
Τι γίνεται τώρα με τα καταφύγια; Πάλι ΜΚΟ εδώ; Κάποιες οργανώσεις αμφιβόλου ποιότητας, που δεν ξέρουμε από πού είναι, θα διαχειρίζονται και θα εμπορευματοποιούνται με ιδιώτες κτηνιάτρους το θέμα ακόμη και των στειρώσεων; Η αλήθεια είναι ότι οι δήμοι τραβούσαν ένα κουπί, ήταν ερέτες που λέμε. Όμως, τι έκαναν; Έδιναν σε κάποιες έδρες των δήμων να έχουν οργανωμένα κυνοκομεία και τους δορυφόρους, τους άλλους δήμους -όπως ήταν και στο δικό μου Νομό, στο Νομό Σερρών- τους άφηναν χωρίς οργανωμένο κυνοκομείο και χωρίς χρήματα.
Για να υπάρχει, λοιπόν, μια ευταξία στο χώρο, πρέπει να δείτε το θέμα και επιστημονικά και δεν μπορείτε a priori να ισοπεδώνετε και να λέτε «στείρωση στο δεσποζόμενο», γιατί εδώ ξεκάθαρα υπάρχουν δύο πτυχές: Πρώτον, κάποιοι θα κονομήσουν, για να το πω απλά, ιδιωτικού τομέα και δεύτερον, για να απαλλαγούμε και να κάνουμε τη δουλειά μας από τα δεσποζόμενα. Κάποτε ένας μεγάλος φιλόσοφος από τον Άγιο Μαυρίκιο, ο Μαλκόλμ, είχε πει ότι η έκφραση του ανθρώπου δεν συνάδει με τον λόγο του, γι’ αυτό τα ζώα δεν μπορούν να μας καταλάβουν. Άρα, θέλει πολύ μεγάλη προσοχή.
Λέτε ότι τα ζώα δεν πρέπει να είναι σε θεάματα. Μαζί σας. Το χειρότερο ζώο στον ζωολογικό κήπο είναι αυτό που πληρώνει το εισιτήριο λένε κάποιοι. Όμως, εδώ τώρα στα άρθρα 25, 35 και 40 μιλάτε γενικά για ζώα. Εγώ θέλω να ρωτήσω κάτι, γιατί μου το έβαλαν ως ερώτημα, κύριε Υπουργέ. Γίνεται σε μία εκκλησιαστική επιτροπή, σε έναν ιερό ναό μία πανήγυρη και ο λαχνός είναι ένας αμνός ζωντανός. Δεν είναι εκεί ο αμνός για να υποφέρει το ζώο, όχι. Ο άλλος έχει δικαίωμα να πάει στο μαντρί, στη στάνη και να το πάρει το αρνί ζωντανό, για να το έχει και αυτός στο σπίτι του ως κατοικίδιο. Γιατί αυτό το απαγορεύετε;
Άρα, υπάρχουν κάποιες πτυχές που θέλω να τις δείτε προσεκτικά. Δεν μπορούμε να τα ισοπεδώνουμε όλα γενικώς. Επαναλαμβάνω, όμως, ότι το θέμα της στείρωσης…
Η στείρωση, λοιπόν, ο ευνουχισμός είναι ό,τι χειρότερο για ένα ζωντανό, έμβιο, συναισθηματικό πλάσμα.
Σας ευχαριστώ.
