ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΣΕΡΡΩΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΟΡΦΩΤΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ με θέμα ημερήσιας διάταξης την επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων «Αναβάθμιση του σχολείου, ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών και άλλες διατάξεις». (3η συνεδρίαση)
Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όταν μιλάμε για ένα νομοσχέδιο, που αφορά το μέλλον των παιδιών μας και των παιδιών των παιδιών τους, πρέπει να συνθέτουμε προτάσεις λογικής και προτάσεις καρδιάς, απέναντι σε ένα νομοσχέδιο, το οποίο θέλει τη διαβούλευσή του, θέλει τη βαθιά του σκέψη και τον προβληματισμό του.
«Σχόλη». Η λέξη «σχόλη», τι σημαίνει;Σημαίνει συζήτηση, σημαίνει ανεμελιά. Αυτό που οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι πίστευαν ότι, για να περάσεις με τον καλύτερο τρόπο τον ελεύθερο σου χρόνο, είναι η συζήτηση. Αυτή είναι η έννοια «σχόλη, σχολειό, σχολείο».
Σήμερα, ρωτάς το παιδί και μόλις έρχεται η εποχή να πάει στο σχολείο ή θα νυστάζει από την πρώτη δημοτικού ή θα βαριέται. Θα το θεωρεί βαρετό, διότι δεν το αγαπάει από τα πρώτα του βήματα.
Δημιουργούμε ένα σχολείο κλισέ με την βαθμολαγνεία του, με ένα εκπαιδευτικό σύστημα αρκετών δεκαετιών, το οποίο προσπαθεί να εξειδικεύσει τα παιδιά κατά το δοκούν με την εκάστοτε κυβερνητική πολιτική, ενδεχομένως και με τη νοοτροπία όπως είναι διασπαρμένη.Κάποιος μεγάλος συγγραφέας είχε πει «ο μέτριος δάσκαλος μιλάει, ο καλός δάσκαλος εξηγεί, ο εξαιρετικός δάσκαλος δείχνει, ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει».Ο δάσκαλος είναι βαριά λέξη.
Σήμερα θέλουμε να έχουμε υπερήφανους δασκάλους, καλά αμειβόμενους, αλλά δέχονται και τα πυρά της κοινωνίας. Αν δείτε, σε όλα τα μέρη και πλάτη της γης, οι διακοπές των δασκάλων είναι απαραίτητες. Είχα περάσει στην παιδαγωγική ακαδημία και δεν πήγα ποτέ. Έχω γυναίκα εκπαιδευτικό δασκάλα, ο ίδιος δεν μπορούσα να είμαι δάσκαλος. Είναι δύσκολο, ψυχοφθόρο επάγγελμα.
Η αξιολόγηση, κυρία Υπουργέ, δεν είναι αρχαία λέξη, είναι μοντέρνα λέξη.Άξιον ήταν. Ο Θουκυδίδης κάποτε στα απομνημονεύματα του στον Πελοποννησιακό Πόλεμο είχε πει τη λέξη αξιολογότατο, αλλά η λέξη αξιολόγηση που είναι άξιος και λέγω, είναι κάτι μοντέρνο. Το θέμα είναι, πώς την θέλουμε την αξιολόγηση.
Εμείς, ως Ελληνική Λύση, θα πούμε ναι στην αξιολόγηση. Κανείς δεν είναι στο απυρόβλητο και γηράσκω αεί διδασκόμενος, θα μπορούσε να πει κάποιος, με επιμορφωτικά σεμινάρια, γιατί είναι καλό να προικιστεί και να βάλει περισσότερα βέλη στη φαρέτρα του, αλλά με έναν διευθυντή και έναν υποδιευθυντή και έναν μέντορα σχολικό σύμβουλο, θα μπορεί να αξιολογηθεί σε ένα οικείο σχολικό περιβάλλον ένας δάσκαλος;
Κρέοντας θα γίνει και πάλι ο διευθυντής του σχολείου, θα έχει μία υπερεξουσία και δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνετε ως κυβέρνηση. Τοκάνατε στο επιτελικό κράτος να σας θυμίσω, που υποβαθμίσατε το δημοτικό συμβούλιο, δηλαδή την εκκλησία του δήμου, τη σύνθεση πολιτών και δώσατε περισσότερες αρμοδιότητες στην οικονομική επιτροπή.
Το ίδιο έχει κάνει ο κ. Αυγενάκης, στην ίδια Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων στο Υπουργείο Πολιτισμού, που δίνει πολλές εξουσίες στον εκάστοτε Υπουργό. Άρα, μιλάμε από την περίπτωση του διευθυντή σχολείου, πάλι σε ένα συγκεντρωτισμό εξουσιών κρεοντικού τύπου.Έτσι θα διοικήσουμε; Ναι στην αξιολόγηση, αλλά με δίκαια κριτήρια.
Επικαλεστήκατε το φινλανδικό μοντέλο. Η πρώτη μεταρρύθμιση των Σκανδιναβών έγινε το 1993, επιχειρήθηκε το 1998 και επειδή έγιναν κάποια λάθη, μετά το 2008. Εκεί αξιολογούνται οι εκπαιδευτικές βαθμίδες, αλλά από μεγάλα διευρυμένα συμβούλια, καθώς υπάρχει αποκεντρωτικός χαρακτήρας στα φινλανδικά σχολεία, αλλά εκεί συνδράμει και η τοπική αυτοδιοίκηση. Δεν έχουμε ωριμάσει εμείς πολύ, για να προχωρήσουμε στο φινλανδικό μοντέλο.
Άκουσα την κυρία Υπουργό να λέει, ότι σε αυτό που θα δημιουργήσουμε στις σχολικές μονάδες να μπορούν να δέχονται δωρεές, βάζουμε στο νομοσχέδιο τη λέξη δωρεά και όχι τη λέξη χορηγία και επειδή είστε και νομικός, κυρία υφυπουργέ, κυρία Μακρή και υπηρετείτε τη νομική επιστήμη, προσπαθώ να εξηγήσω ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στη χορηγία και στη δωρεά.
Σύμφωνα λοιπόν, με το άρθρο 496 του αστικού κώδικα και με το νομικό συμβούλιο του κράτους, το οποίο έχει αποφανθεί με απόφαση 430/93 που διαβάζω στο λίγο χρόνο για να μπορέσω να ερμηνεύσω, η χορηγία με τη δωρεά δεν έχει τεράστια διαφορά, αρκεί να μην υπάρχει η έννοια διαπλοκής και ανταλλάγματος στον δωρητή, στο χορηγό. Είθισται ο δωρητής να γίνεται λιγότερο πλούσιος από τη δωρεά που κάνει, αλλά κι αυτό δεν είναι απαραίτητο. Υπάρχει μία αμφοτεροβαρής σύμβαση, λένε οι νομικοί δηλαδή οι συνάδελφοί σας, που δεν απέχει πολύ η δωρεά με τη χορηγία.
Αυτό το λέω, διότι σε περιοχές τουριστικές, σε περιοχές εύπορες, θα υπάρχουν σχολεία, που θα μπορούν να έχουν τις απαραίτητες δωρεές από κάποιους χορηγούς ή από κάποιους δωρητές – πείτε το όπως θέλετε, να μην παίζουμε με τις λέξεις, αν και σαν έννοιες δεν απέχουν πολύ η μία από την άλλη, σύμφωνα με το πνεύμα των νομικών – θα έχουμε σχολεία δύο και τριών ταχυτήτων, που ήδη έχουμε.
Κάποια σχολεία θα έχουν δωρεές και δεν ξέρω αν οι δωρεές μπορεί να είναι και από κάποιους γονείς μαθητών εκεί μέσα, να έχουμε και τα εισιτήρια που θα έχουν τη δυνατότητα, να έχουν σύμπραξη και με κάποιες ΜΚΟ, που εμείς όταν ακούμε ΜΚΟ όπου δεν υπάρχει αρχείο βγάζουμε σπυριά απέναντι στην ιδεολογική μας πλεύση και μου λέτε, ότι τα σχολεία θα μπορούν το απόγευμα στην έννοια του εθελοντισμού, να κάνουν κάποιες παραστάσεις ενδεχομένως και με εισιτήριο.
Αν είναι δυνατόν. Αν είναι δυνατόν να γίνει αυτό. Διότι, σχολεία που θα έχουν δωρητές, θα έχουν και την υλικοτεχνική υποδομή ή αν θέλετε θα είναι σχολεία ενός άλλου επιπέδου. Ενώ, στην εκπαίδευση – παιδεία τι πρέπει να δούμε, όπως είναι το σχολείο. Είναι ακρογωνιαίος λίθος το δημοτικό. Η αφετηρία είναι η ίδια, ο τερματισμός των γνώσεων σίγουρα είναι διαφορετικός ανάλογα με τις δυνατότητες, κοινωνικές, οικονομικές και βιολογικές, αν θέλετε, για να σπουδάσει κάποιος και να παίρνει τίτλους, πτυχία ή μεταπτυχιακούς τίτλους.
Σε ότι αφορά τώρα τα μόρια, επειδή υπάρχει αυτή η βιομηχανία μεταπτυχιακών, εγώ να θυμίσω ότι υπάρχει μια άλλη βιομηχανία στο διαδίκτυο με κάτι proficiency που κυκλοφορούν. Είπατε κάτι για τις γυναίκες, από τον νόμο Γαβρόγλου. Εδώ, να μην αδικήσω, η παιδεία είναι γένους θηλυκού και το θηλυκό μυαλό γεννά.
Το 80%, στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση της Φιλανδίας, είναι γυναίκες. Και τις τιμούμε και τις σεβόμαστε και τις εμπιστευόμαστε, διότι σήμερα πολλοί επιστήμονες που έχουν διαπρέψει, από τη δασκάλα του χωριού τους πήραν τα πρώτα βήματα και τα πρώτα μαθήματα και γαλουχήθηκαν ως χαρακτήρες.
Ολοκληρώνω, με την εκκλησιαστική εκπαίδευση. Μίλησε ο Σεβασμιότατος ο κ. Αθηναγόρας και τον άκουσα, αλλά εδώ, κυρία Υπουργέ, έχετε πάρει επιστολές και από άλλους μητροπολίτες. Ο μητροπολίτης στη δική μου εκλογική περιφέρεια, Σερρών και Νιγρίτης ο κ. Θεολόγος με επιστολή που απέστειλε, λέει ότι υποβαθμίζετε την εκκλησιαστική εκπαίδευση – παιδεία από μία ακαδημία της Θεσσαλονίκης και των Ιωαννίνων βέβαια, η οποία έχει συνδράμει ταμάλα για ανθρώπους οι οποίοι έχουν αποφοιτήσει και έχουν φύγει και σε ορθόδοξες χώρες εκτός Ελλάδος.
Άρα, μην υποτιμούμε την αίγλη, το κύρος, την αξιοπιστία, την ακτινοβολία και την εμβέλεια που έχει η συγκεκριμένη ακαδημία. Ολοκληρώνω με μία κουβέντα, μετά την εκκλησιαστική εκπαίδευση, είναι λάθος η συγχώνευση που από τέσσερις γίνονται δύο. Διότι, εδώ πρόκειται για ορθόδοξο πνεύμα, πρόκειται για ελληνικές σχολές ορθόδοξου πνεύματος που μεταλαμπαδεύουν αυτό το πνεύμα, είναι πρεσβευτές, είναι ακτινοβολία και σε άλλα κράτη. Υποβαθμίζουμε το λίβελο, που λένε και οι Λατίνοι, το επίπεδο.
Σε ότι αφορά τους διορισμούς, γιατί είναι πολύ βασικό, σας έχουν αποστείλει επιστολές ομοϊδεάτες σας βουλευτές, διότι υπάρχουν πολύτεκνοι αδιόριστοι από το 2010 με το ν.3255 του τότε Κωνσταντίνου Καραμανλή, που ήρθε η κυρία Διαμαντοπούλου με το ν.3448 που τον κατήργησε και είναι αδιόριστοι, ενώ το δικαιούνται 250 στον αριθμό. Αν θέλουμε να συνδράμουμε στο δημογραφικό.
Και ενώ, αυτό έχει ξεπεραστεί και από συναδέλφους αστυνομικούς στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, δεν τους διορίζετε και υπάρχουν άνθρωποι αδιόριστοι από το 2008 που είναι αδικημένοι, ενώ κάποιοι συνάδελφοί τους που προσέφυγαν στα δικαστήρια δικαιώθηκαν και επειδή αυτοί δεν προσέφυγαν στα δικαστήρια παραμένουν αδιόριστοι. Θα τα πούμε και αναλυτικότερα, διότι είναι κοινωνικά ζητήματα κάποιων ανθρώπων και κάποιων ομάδων που το δικαιούνται. Σας ευχαριστώ.
