Ο Μητσοτάκης προχθές με τις εξαγγελίες για τις φοροελαφρύνσεις, εκτός από την ουσία του πράγματος, κατέδειξε στη μεσαία – αστική τάξη ότι καλώς έπραξε που τον ψήφισε. Ουσιαστικά, έχοντας στήριγμα την εμπιστοσύνη που προκαλεί η κυβέρνησή του σε αγορές και μεγάλους διεθνείς οργανισμούς ακόμη και σε καιρό πανδημίας, δίνει πίσω όσα η Αριστερά κι ο Τσίπρας είχαν λεηλατήσει για πολιτικούς και … ταξικούς λόγους, όπως είχε ομολογήσει κι ο Τσακαλώτος.
Οι αναγκαίες αυτές φοροελαφρύνσεις, εκτός από το θετικό αποτύπωμα στα σχέδια χιλιάδων υπαλλήλων, μικροεπιχειρηματιών, επιχειρηματιών κι ελεύθερων επαγγελματιών, δημιουργούν πολιτικό αλλά και ιδεολογικό περιεχόμενο.
Ιδεολογικό επειδή ο φιλελευθερισμός δεν διαλύει οικονομίες κι ανθρώπους αλλά τους επιτρέπει να δημιουργούν σε καθεστώς ελευθερίας και ανοικτής οικονομίας, όπου το κράτος δεν είναι εχθρός κι ο ιδιώτης δεν είναι εχθρός του κράτους. Αντιθέτως, έχει γίνει κατανοητό πλέον ότι η Αριστερά ουσιαστικά στραγγαλίζει τις οικονομίες και για να μπορεί ν’ ανταπεξέρχεται στραγγαλίζει από τον εναγκαλισμό των φόρων και τους εργαζόμενους.
Το πολιτικό αποτύπωμα, επιπλέον, ξεπερνά ακόμη και τις ίδιες τις φοροελαφρύνσεις.
Προσέξτε: Ο Μητσοτάκης, επειδή γνωρίζει από Οικονομία, κατανοεί ότι η προκαταβολή φόρου και μάλιστα κατά 100% είναι ένα παράλογο, αν όχι γελοίο, μέτρο. Έρχεται λοιπόν και στην προσπάθειά του να εκτοξευτεί πιο γρήγορα το ελατήριο της Οικονομίας, βάζει ψαλίδι έως 45% στην γελοία προκαταβολή φόρου. Αυτή τη στιγμή αυτό μπορεί. Προφανώς, κάποια στιγμή πρέπει να τελειώνουμε μ’ αυτόν το φόρο. Ταυτοχρόνως, μειώνει κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες (από 24% σε 22%) τους φορολογικούς συντελεστές για τις επιχειρήσεις και μειώνει κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες τις ασφαλιστικές εισφορές.
Τι κάνει ουσιαστικά ο Μητσοτάκης; Δυο χρόνια μετά την προεκλογική του δέσμευση (Απρίλιος 2019) επιστρέφει αυτά που αχρείαστα και με ταξικό μίσος προς τους αστούς, πήρε η Αριστερά κι η συνοδοιπόρος της Λαϊκή Δεξιά.
Προσέξτε κι αυτό: Οι φοροελαφρύνσεις ανακοινώθηκαν πρωί κι είχαν θετικότατη ανταπόκριση από όσους τις έμαθαν, αλλά η ειδησεογραφία και οι προτεραιότητες των διευθυντών και των αρχισυντακτών της πλειοψηφίας των ΜΜΕ, έπαιζαν…. την νομοθετική προστασία που θέσπισε (κακώς για αυτά και την Αριστερά) για την επιτροπή των ειδικών για τον ιό. Συντάχθηκαν πλήρως με τον ΣΥΡΙΖΑ που αντιτάχθηκε …βλέποντας πολιτικές σκοπιμότητες και προσπάθεια αποφυγής ευθυνών των κυβερνητικών στελεχών.
Ποιος τα λέει αυτά; Ο ΣΥΡΙΖΑ που είχε φτάσει στο σημείο να φέρει ρύθμιση μέχρι και για το ακαταδίωκτο του πατέρα Παππά, διοικητή στα λεωφορεία της Θεσσαλονίκης!! Αλήθεια, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν που ψήφισε το ακαταδίωκτο των μελών του ΤΧΣ και του ΤΑΙΠΕΔ; Και σωστά;
Κλασική τακτική της Αριστεράς. Τα δικά της δικά της και των άλλων δικά της…
Ακούστε λοιπόν: Ο ΣΥΡΙΖΑ και πολλά ΜΜΕ, ακόμη και δήθεν κυβερνητικά όπως η εφημερίδα «Δημοκρατία», βρήκαν «σκανδαλώδη» την προστασία των μελών της επιτροπής και αυτό προέταξαν στην ενημέρωση της κοινής γνώμης. «Έκαψαν» τις φοροελαφρύνσεις που ενδιαφέρουν όλη την κοινωνία για να προωθήσουν ένα θέμα που δεν αφορά κανένα.
Κι εδώ, αποτυπώνεται άλλη μια φορά το σοβαρό επικοινωνιακό έλλειμμα της κυβέρνησης. Κάνει πράξη τις υποσχέσεις της και δη σε τόσο σοβαρό θέμα που απασχολεί δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους κι αντ’ αυτού προβάλλεται το αν μπορεί αύριο ο κάθε ψεκασμένος να μηνύσει τον Τσιόδρα ή τον Βατόπουλο και να τους καταστήσει νέο… Γεωργίου!
Και μιας κι αναφερθήκαμε και σ’ αυτό τη ζήτημα, ας το κάνουμε κατανοητό κι όχι όπως θέλει η αντιπολίτευση και πολλά ΜΜΕ.
Μέχρι τώρα, όποιος ήθελε, επί παραδείγματι, να πιστεύει ότι τα εξαρτήματα των self test είναι καρκινογόνα, μπορούσε να τραβάει στα δικαστήρια όποιον νόμιζε ότι φταίει για την επιβολή τους ως μέτρο. Το ίδιο για τα μέτρα για την πανδημία κι οτιδήποτε σκαρφιζόταν μια ψεκασμένη κεφαλή. Κι είναι χαρακτηριστικό ότι ετοιμαζόταν «τσουνάμι» μηνύσεων. Μάλιστα στο διαδίκτυο εμφανίζονταν διάφοροι δικηγόροι κι έψαχναν πελάτες για ομαδικές μηνύσεις. «Κάντε τους μήνυση», «κάντε τους αγωγή» ή, καλύτερα, «εξουσιοδοτήστε με να κάνω μήνυση εγώ, που είμαι δικηγόρος και η ομαδική προσφυγή θα έχει μεγαλύτερη δύναμη». Κι είναι χαρακτηριστικό ότι διάφοροι επιτήδειοι λένε και γράφουν ότι δεν έχει νόημα να κάνει κάποιος μήνυση σε πολιτικό, αφού έχει ασυλία. Άρα; Ποιος μένει; Η επιτροπή εμβολιασμών και η επιτροπή των λοιμοξιολόγων.
Σκεφτείτε λοιπόν καθημερινά οι δικομανείς, οι ψεκασμένοι κι άλλοι περίεργοι να κάνουν τη μια μήνυση μετά την άλλη. Μήνυση επειδή αναγκάστηκαν να φοράνε μάσκα. Μήνυση επειδή άργησαν να επιβάλλουν τη χρήση μάσκας. Μήνυση επειδή δεν μπορούνε να πάνε για ψάρεμα. Μήνυση επειδή άνοιξε το λιανεμπόριο κι νόσησαν κάποιοι. Μήνυση επειδή δεν άνοιξε το λιανεμπόριο και στερήθηκαν ελεύθερων επιλογών. Μήνυση για ότι του φανεί του Λολοστεφανή!
Προσέξτε κι αυτό: Όλη αυτή η ιστορία κορυφώθηκε όταν ο ΣΥΡΙΖΑ άρχισε να κάνει αντιπολίτευση με το αίτημα να δίνονται στη δημοσιότητα τα πρακτικά των συνεδριάσεων. Στην επιτροπή έγινε χαμός, αφού τα μέλη της ένιωθαν ότι έχουν απέναντί τους εκτελεστικό απόσπασμα. Η υπόθεση Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ έγινε συζήτηση στα χείλη όλων τους.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο λοιπόν, και παρά το γεγονός ότι ενημέρωσαν δημοσίως και προφανώς και κατ’ ιδίαν τον Αλέξη Τσίπρα εκείνοι που συνομιλούν καθημερινά μαζί του, όπως ο εξαιρετικός καθηγητής Αλκιβιάδης Βατόπουλος, η αντιπολίτευση εξακολουθούσε το δήθεν αντιπολιτευτικό παιγνίδι της.
Εξ ου κι η νομοθέτηση της ασυλίας των επιστημόνων -μελών των επιτροπών που ασχολούνται με την πανδημία για να μη γίνονται βορά του κάθε πικραμένου.
Η οποία, κρίθηκε από δημοσιογράφους, ΜΜΕ και την αντιπολίτευση, πιο σοβαρή υπόθεση από τις βαθιές φοροελαφρύνσεις.
