Η κολχικίνη, ένα φθηνό φάρμακο που συνήθως χρησιμοποιείται κατά της ουρικής αρθρίτιδας (ποδάγρας), βοηθά να μειωθεί η ανάγκη για θεραπεία των ασθενών με οξυγόνο και επίσης να συντομευθεί η παραμονή τους στο νοσοκομείο, σύμφωνα με μια νέα μικρή τυχαιοποιημένη, διπλά τυφλή και ελεγχόμενη κλινική μελέτη στη Βραζιλία.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι η κολχικίνη -την αξία της οποίας κατά του κορονοϊού έχουν ήδη αναδείξει Έλληνες επιστήμονες- αν και δεν είναι δυνατό να επιβεβαιωθεί ότι μειώνει τον κίνδυνο θανάτου, αξίζει να προστεθεί στη συνήθη θεραπεία για νοσηλευόμενους με μέτρια έως σοβαρή λοίμωξη Covid-19.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Ρενέ Ολιβέιρα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Σάο Πάουλο, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό “RMD Open”, δοκίμασαν την κολχικίνη σε 72 ασθενείς, από τους οποίους οι μισοί έκαναν τη συνήθη θεραπεία με προσθήκη του εν λόγω φαρμάκου, ενώ οι υπόλοιποι τη συνήθη θεραπεία με προσθήκη εικονικού φαρμάκου (πλασίμπο).
Διαπιστώθηκε ότι η μέση διάρκεια θεραπείας με οξυγόνο ήταν τέσσερις μέρες για την ομάδα της κολχικίνης και 6,5 μέρες για την ομάδα ελέγχου (πλασίμπο). Η μέση διάρκεια νοσηλείας ήταν επτά μέρες για τους ασθενείς που πήραν κολχικίνη, έναντι εννέα ημερών για όσους πήραν το πλασίμπο. Έως την έβδομη μέρα μόνο το 9% των ασθενών που είχαν πάρει κολχικίνη, χρειάζονταν οξυγόνο, έναντι ποσοστού 42% στην ομάδα ελέγχου.
Δύο ασθενείς πέθαναν από την ομάδα του πλασίμπο και κανένας από την ομάδα της κολχικίνης. Η τελευταία ήταν ασφαλής, καλά ανεκτή από τους ασθενείς και με λίγες μόνο παρενέργειες (συχνότερη η διάρροια).
Η κολχικίνη έχει χρησιμοποιηθεί με επιτυχία για τη θεραπεία και πρόληψη καταστάσεων συστημικής φλεγμονής, όπως η ουρική αρθρίτιδα. Η εκτεταμένη φλεγμονή αποτελεί επίσης χαρακτηριστικό της μέτριας έως σοβαρής Covid-19. Μέτρια σοβαρότητας θεωρείται η λοίμωξη που προκαλεί πυρετό, αναπνευστική δυσκολία και πνευμονία, ενώ σοβαρή όταν, πέρα από τα προηγούμενα, υπάρχει σοβαρή έλλειψη οξυγόνου στον ασθενή (κορεσμός κάτω από 92%). Η στάνταρντ θεραπεία που εφάρμοσαν οι Βραζιλιάνοι γιατροί και στην οποία πρόσθεσαν εναλλακτικά την κολχικίνη ή το πλασίμπο, ήταν το αντιβιοτικό αζιθρομυκίνη, η υδροξυχλωροκίνη, η ηπαρίνη και το στεροειδές μεθυλπρεδνιζολόνη.
Οι ερευνητές επεσήμαναν τον μικρό αριθμό συμμετεχόντων στη δοκιμή τους και την αδυναμία τους να καταλήξουν σε οριστικό συμπέρασμα κατά πόσο η κολχικίνη μειώνει τον κίνδυνο για εισαγωγή σε μονάδα εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ) και θάνατο, κάτι πάντως πιθανό. Ούτε είναι απολύτως σαφές, όπως είπαν, μέσω ποιου ακριβώς μηχανισμού το εν λόγω φάρμακο μπορεί να καταπολεμήσει τη λοίμωξη Covid-19. Όπως ανέφεραν, «είναι πολύ απίθανο» η κολχικίνη να έχει άμεσες αντιικές ιδιότητες, αλλά φαίνεται να μετριάζει τις φλεγμονώδεις αντιδράσεις του σώματος και να αποτρέπει τις βλάβες στα ενδοθηλιακά κύτταρα των αγγείων.
Πάντως, τόνισαν ότι «όποιος κι αν είναι ο μηχανισμός της δράσης της, η κολχικίνη φαίνεται να είναι ωφέλιμη για τη θεραπεία των νοσηλευόμενων ασθενών με Covid-19», επισημαίνοντας ότι δεν προκαλεί σοβαρές παρενέργειες, π.χ. στην καρδιά, στο ήπαρ ή στο ανοσοποιητικό σύστημα, αντίθετα με άλλα φάρμακα που έχουν δοκιμαστεί κατά του κορονοϊού. Πρόσθεσαν ότι η μειωμένη ανάγκη για χορήγηση οξυγόνου και η συντόμευση της νοσηλείας δεν είναι καλά μόνο για τους ασθενείς, αλλά και το σύστημα υγείας μιας χώρας, αφού μειώνεται το κόστος θεραπείας και η ανάγκη για κλίνες στα νοσοκομεία, λαμβανομένου επίσης υπόψη ότι δεν πρόκειται για ακριβό φάρμακο.
Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση:
https://rmdopen.bmj.com/content/7/1/e001455
ΑΠΕ-ΜΠΕ
