Ο πολύς Πολάκης είχε ένα επεισόδιο μ’ ένα δημοσιογράφο ο οποίος του υπέβαλλε μήνυση. Τι πιο απλό για έναν πολιτικό, για έναν βουλευτή, για έναν άνδρα της λεβεντογέννας Κρήτης να σπεύσει στο δικαστήριο να υπερασπιστεί τα δίκια του και να μη κρυφτεί πίσω από τα «φουστάνια» της πολιτικής ασυλίας.
Μα δεν το έπραξε. Κι όχι μόνο δεν το έπραξε αλλά ουσιαστικά οι συνάδελφοί του βουλευτές τον αθώωσαν απορρίπτοντας το αίτημα άρσης ασυλίας του που έφτασε στη Βουλή. Με αποκλειστική ευθύνη 88 βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας!
Ξεσηκώθηκε αχός στην κοινωνία. Τα ΜΜΕ και τα social media κατακλύστηκαν από φωνές αγανάκτησης εναντίον των απόντων βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας από την επίμαχη ψηφοφορία. Οι περισσότεροι των οποίων ήταν στο κτίριο της Βουλής –ακόμη και στο καφενείο της- μα όχι στην αίθουσα συνεδρίασης όπως επέτασσε το καθήκον τους.
Δεν γνωρίζω για ποιον λόγο δεν πήγαν να ψηφίσουν οι συγκεκριμένοι. Μα έχω την αίσθηση ότι αν αυτό συνέβαινε για λογαριασμό της άλλης πλευράς, ο Πολάκης θα έτρεχε πρώτος πρώτος να υπερψηφίσει. Άλλωστε εκείνος ζητούσε να μπουν στη φυλακή κάποιοι εξ όσων δεν πήγαν να ψηφίσουν. Εκείνος βρίζει τους πάντες και τα πάντα και λογαριασμό δεν δίνει. Τελικά, πολύ καλά κάνει αφού μένει στο απυρόβλητο.
Ξέρετε κάτι; Αυτή είναι η δυστυχία, το δράμα της παράταξης που ναι μεν νίκησε στον εμφύλιο και δεν έγινε η χώρα επαρχία της Σοβιετίας, αλλά στη συνέχεια κατά τρόπο απαράδεκτο υποτάχτηκε και παρέδωσε την ιδεολογική ηγεμονία και το απυρόβλητο στην Αριστερά.
Είναι ντροπή γι αυτή την παράταξη να διακατέχεται χωρίς κανένα λόγο από φοβικά ή κι ενοχικά σύνδρομα απέναντι σ’ εκείνους που σήκωσαν τα όπλα εναντίον της ίδιας τους της πατρίδας, της δημοκρατίας και της ελευθερίας.
Δεκαετίες ολόκληρες αυτή η παράταξη άφησε ελεύθερο το πεδίο της ιδεολογικής αντιπαράθεσης στην Αριστερά κι επίτρεψε τη δημιουργία απίστευτων στρεβλώσεων στην ιστορία. Δυστυχώς, ακόμη το κάνει.
Οι μεν φοβικοί, διστακτικοί και τρομαγμένοι μη τυχόν τους πει η Αριστερά φασίστες κι οι δε να κάνουν τα πάντα, να διαστρεβλώνουν τα πάντα, να υβρίζουν τα πάντα, να καταλύουν τους δρόμους των πόλεων καθημερινά, χωρίς να λογοδοτούν ποτέ!
Αναρωτιέμαι πού στα κομμάτια ήταν οι βουλευτές που δεν πήγαν στην αίθουσα της Βουλής να ψηφίσουν; Κι άντε, ας πούμε ότι οι υπουργοί ήταν στα υπουργεία τους και στις τεράστιες υποχρεώσεις τους. Οι μη υπουργοί; Πού ήταν; Πού ήταν επί παραδείγματι (ενδεικτικά την αναφέρω) η Ντόρα που χαρακτήριζε τον Πολάκη «κότα τρίλειρη και μακροπουπουλάτη»; Πού ήταν ο Σαμαράς, ο Καραμανλής; Πού ήταν οι νέοι βουλευτές που υποτίθεται είναι απαλλαγμένοι από σύνδρομα;
Ξέρετε για ποιον λόγο ασχολούμαι σήμερα μ’ αυτό το θέμα; Επειδή νιώθω προσβεβλημένος, θιγμένος από τη δραπέτευση των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας. Είχαν κι άλλα κόμματα διαρροές. Είχε το ΠαΣοΚ, είχε ακόμη και το κόμμα του Βελόπουλου. Μα οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας είναι αυτοί που καθορίζουν την πλειοψηφία. Κι η πλειοψηφία αυτών που δεν ψήφισαν ήταν στην Βουλή μα δεν πήγαν στην αίθουσα! Παρ’ ότι ο πρωθυπουργός έχει αλλάξει τον ρου της κοινοβουλευτικής διαδικασίας με την εισαγωγή της απόλυτης αλήθειας στον διάλογο…
Ναι, θεωρώ ότι είναι απολύτως σωστές οι αντιδράσεις εναντίον όσων δεν ψήφισαν. Ναι, μπορώ να βρω ελαφρυντικά τις αυξημένες υποχρεώσεις στους υπουργούς που ήταν απόντες. Αν κι όταν είναι να βγουν στην τηλεόραση συμπιέζουν τις υποχρεώσεις και βρίσκουν χρόνο.
Αλλά, θεωρώ μεγάλο πρόβλημα δημοκρατίας, ακόμη και ντροπή τους, το γεγονός ότι όσοι δεν ψήφισαν συντελούν ακόμη περισσότερο στη διάδοση της χυδαίας άποψης «όλοι ίδιοι είναι»…
Εξ ου και καταγράφω τους απόντες. Με τη βεβαιότητα ότι την επόμενη φορά θα είναι πιο προσεκτικοί.
Αλεξοπούλου Χριστίνα
Αναστασιάδης Σάββας
Αντωνιάδης Ιωάννης
Αραμπατζή Φωτεινή
Αυγενάκης Ελευθέριος
Βαγιωνάς Γεώργιος
Βαρβιτσιώτης Μιλτιάδης
Βαρτζόπουλος Δημήτριος
Βασιλειάδης Βασίλειος (Λάκης)
Βεσυρόπουλος Απόστολος
Βλάσης Κωνσταντίνος (Κώστας)
Βλάχος Γεώργιος
Βορίδης Μαυρουδής (Μάκης)
Βρούτσης Ιωάννης
Γεραπετρίτης Γιώργος
Γεωργαντάς Γεώργιος
Γεωργιάδης Σπυρίδων – Άδωνις
Γιαννάκης Στέργιος
Γιαννάκου – Κουτσίκου Μαριορή (Μαριέττα)
Γιόγιακας Βασίλειος
Γκιουλέκας Κωνσταντίνος
Δένδιας Νικόλαος – Γεώργιος
Δήμας Χρίστος
Δαβάκης Αθανάσιος
Διγαλάκης Βασίλειος
Ευθυμίου Άννα
Ζεμπίλης Αθανάσιος (Θανάσης)
Θεοδωρικάκος Παναγιώτης (Τάκης)
Ιατρίδη Τσαμπίκα (Μίκα)
Κέλλας Χρήστος
Καββαδάς Αθανάσιος
Καλογιάννης Σταύρος
Καράογλου Θεόδωρος
Καραμανλή Άννα
Καραμανλής Κώστας
Καραμανλής Κωνσταντίνος (Κώστας)
Καρασμάνης Γεώργιος
Κεραμέως Νίκη
Κεφαλογιάννη Όλγα
Κεφαλογιάννης Α. Ιωάννης
Κικίλιας Βασίλειος
Κοντογεώργος Κωνσταντίνος
Κουμουτσάκος Γεώργιος
Κουτσούμπας Ανδρέας
Κούβελας Δημήτριος
Κυρανάκης Κωνσταντίνος
Κωνσταντινίδης Ευστάθιος (Στάθης)
Λαζαρίδης Μακάριος
Λαμπρόπουλος Ιωάννης
Λεονταρίδης Θεόφιλος
Λιούτας Αθανάσιος
Μαρτίνου Γεωργία
Μηταράκης Παναγιώτης (Νότης)
Μητσοτάκης Κυριάκος
Μονογυιού Αικατερίνη
Μπίζιου Στεργιανή (Στέλλα)
Μπακογιάννη Θεοδώρα (Ντόρα)
Μπαρτζώκας Αναστάσιος
Οικονόμου Βασίλειος
Οικονόμου Ιωάννης
Πάτσης Ανδρέας
Παναγιωτόπουλος Νικόλαος
Πικραμμένος Παναγιώτης
Πλακιωτάκης Ιωάννης
Πνευματικός Σπυρίδων
Ράπτη Ελένη
Ράπτη Ζωή
Σαλμάς Μάριος
Σαμαράς Αντώνιος
Σιμόπουλος Ευστράτιος (Στράτος)
Σκρέκας Κωνσταντίνος
Σταϊκούρας Χρήστος
Στεφανάδης Χριστόδουλος
Στυλιανίδης Ευριπίδης
Ταγαράς Νικόλαος
Ταραντίλης Χρήστος
Τζαβάρας Κωνσταντίνος
Τραγάκης Ιωάννης
Τσαβδαρίδης Λάζαρος
Τσιάρας Κωνσταντίνος
Τσιλιγγίρης Σπυρίδων (Σπύρος)
Φόρτωμας Φίλιππος
Χαρακόπουλος Μάξιμος
Χατζηβασιλείου Αναστάσιος (Τάσος)
Χατζηδάκης Κωνσταντίνος (Κωστής)
Χειμάρας Θεμιστοκλής (Θέμης)
Χιονίδης Σάββας
Χρυσομάλλης Μιλτιάδης
