Σημεία από την συνέντευξη του τομεάρχη Παιδείας της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ ,Νίκου Φίλη, στην τηλεόραση του Mega
Για το άνοιγμα των σχολείων: παρουσιάσαμε δέκα σημεία, δέκα κατευθύνσεις για τον τρόπο που θα επιτευχθεί αυτό με ασφάλεια για τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τις οικογένειές τους. Τι πρέπει να κάνει το υπουργείο, υιοθετώντας μια αποκεντρωμένη λογική, τι πρέπει να κάνουν οι δήμοι για την κτιριακή υποδομή, τι πρέπει να γίνει με την αυξημένη στελέχωση των σχολείων για να ανταποκριθούν στις ιδιόμορφες -ελπίζουμε για τελευταία χρονιά- συνθήκες. Με προσλήψεις όχι μόνο μέσα στις τάξεις αλλά και στην καθαριότητα και άλλους τομείς.
Να εμπλουτιστούν τα σημεία μας, να πουν τη γνώμη τους οι ειδικοί, και να δούμε το Σεπτέμβριο τους μαθητές στις τάξεις. Με αυτό έπρεπε να απασχολείται κατά κύριο λόγο αυτή τη στιγμή το υπουργείο, τέλη Ιουλίου πια, και όχι να απορρυθμίζει την εκπαίδευση με αρνητικές νομοθετήσεις. Ο χρόνος τρέχει.
Για το νόμο της ιδιωτικής εκπαίδευσης: η Παιδεία είναι «κοινό καλό». Θα έπρεπε η νομοθέτηση να μην ανατρέπει διαρκώς τις αμέσως προηγούμενες ρυθμίσεις, ακόμα και ανάμεσα σε διαδοχικούς υπουργούς της ίδιας κυβέρνησης.
Αλλά για να συμβεί αυτό, πρέπει να υπάρχει διάλογος και σύνθεση. Εδώ για διάλογο ακούμε μόνο στα λόγια, η κα Κεραμέως νομοθετεί αιφνιδιαστικά για όλα, κατ’ εξακολούθηση «επειγόντως». Ούτε καν την ηλεκτρονική διαβούλευση δεν σέβεται, προσθέτοντας κάθε φορά νέα άρθρα στο νομοσχέδιο που λίγες μέρες αργότερα καταθέτει.
Το νέο νομοθέτημα απορρυθμίζει και υποβαθμίζει τα ιδιωτικά σχολεία. Είναι ένα νέο μνημόνιο για αυτά. Να έχουμε κατά νου, τα ιδιωτικά σχολεία δεν είναι μια τυπική ιδιωτική επιχείρηση. Με βάση το Σύνταγμα, η εκπαίδευση, δημόσια και ιδιωτική, υπόκειται στην εποπτεία του κράτους.
Είναι για αυτό ιδιαίτερη η εργασιακή σχέση των ιδιωτικών εκπαιδευτικών. Δεν μπορείς να τους απολύεις, για παράδειγμα, επειδή δεν συμμορφώνονται στην πίεση ενός γονιού που πληρώνει και απαιτεί -υπάρχουν και τέτοιοι- να δει καλό βαθμό.
Με το νέο νόμο οι εκπαιδευτικοί μπορούν να απολύονται αναιτιολόγητα! Το δίκαιο των σχολαρχών επιβάλλεται, μαζί με την πλήρη εμπορευματοποίηση. Για αυτό και ο μόνος φορέας που στηρίζει την κα Κεραμέως σε αυτό το νομοθέτημα είναι το σωματείο των ιδιοκτητών. Πιο καθαρό δεν γίνεται.
Ακόμα και στο σύλλογο των καθηγητών μπορεί να συμμετέχει πλέον ο ιδιοκτήτης, πρώτη φορά, εφόσον έχει κάποια ιδιότητα εκπαιδευτικού. Καταλαβαίνετε πώς μπορεί να παρεμβαίνει και να επηρεάζει το αμιγώς εκπαιδευτικό έργο, αυτός ένας επιχειρηματίας.
Οι αλλαγές πλήττουν τους πάντες. Όχι μόνο μαθητές και εκπαιδευτικούς στα ιδιωτικά, αλλά σκεφτείτε, και τους μαθητές των δημοσίων σχολείων, που θα διαπιστώσουν με αρνητικό τρόπο την εμπορευματοποίηση του βαθμού που θα κατακτήσουν άλλοι. Γιατί ως γνωστό, το απολυτήριο παίζει ρόλο στην εισαγωγή στα ΑΕΙ.
Για τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί: δεν είναι διμερές θέμα, όπως ακούω ορισμένους να το προσεγγίζουν, αλλά διεθνές, που αφορά ένα παγκόσμιο πολιτιστικό μνημείο. Η Τουρκία το αντιμετωπίζει με ένα θρησκόληπτο τρόπο, μέρος της στρατηγικής σύνθεσης που επιχειρεί ο Ερντογάν τουρκικού εθνικισμού από τη μια, ισλαμικού και οθωμανικού παρελθόντος από την άλλη.
Τέτοια φαινόμενα βεβαίως θρησκευτικού φανατισμού υπάρχουν κι αλλού. Ίσως όχι στην ίδια έκταση, αλλά υπάρχουν. Για αυτό τα «κλείστε το σπίτι του Ατατούρκ» ή «χτίστε μια νέα Αγία Σοφία αντί για τζαμί στην Αθήνα» (το ‘πε κι αυτό ένας μητροπολίτης!) είναι αντιλήψεις στο ίδιο πλαίσιο θρησκευτικού φανατισμού, που δεν βοηθούν να αναδείξουμε την ευρύτερη πολιτιστική διάσταση του ζητήματος.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
