Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που η Αριστερά πρότεινε να μη κατασκευάζουν μάσκες οι ιδιώτες αλλά… ο στρατός… Τότε είχαμε γράψει ότι η επόμενη πρόταση του κρατισμού θα ήταν να κατασκευάζει ο στρατός… Babylino, ίσως και αφρό ξυρίσματος ή σερβιέτες…
Θυμήθηκα αυτή την αστεία πρόταση μετά τις νέες θέσεις του κρατισμού για κρατικοποίηση της Aegean ή και της ακτοπλοΐας σε περίπτωση που χρειαστεί το κράτος να τις συνδράμει οικονομικά λόγω των καταστροφικών επιπτώσεων της πανδημίας. Λένε, επί παραδείγματι, ότι αφού το κράτος τις σώζει ας τις κρατικοποιήσει κιόλας!
Καταλαβαίνετε; Κατανοείτε ότι οι άνθρωποι ζουν εκατό χρόνια πίσω; Αν η Aegean αδυνατεί να πετάξει, αν η ακτοπλοΐα έχει δεμένα πλοία στα λιμάνια για εμπορεύματα και ανθρώπους γυρίζουμε δυο αιώνες πίσω… Και βάλε…
Άρα; Άρα το κράτος αν χρειαστεί θα βοηθήσει. Το έκανε η Γερμανία με την Lufthansa το κάνει η Βρετανία με την British. Μα ουδείς μίλησε για…. κρατικοποιήσεις!
Θα πει κάποιος: Δηλαδή προτιμάς να πάρουν τα εκατομμύρια οι μέτοχοι της Aegean ή των ακτοπλοϊκών εταιρειών και να μην ξέρει το κράτος (όλοι εμείς) τι γίνονται τα χρήματά μας;
Δεν λέω αυτό. Λέω ότι το κράτος μπορεί να λάβει ένα πακέτο μετοχών αντίστοιχο των χρημάτων που θα καταβάλλει ως βοήθεια/ενίσχυση. Με αυτό το πακέτο θα μπορεί να βρίσκεται στα διοικητικά συμβούλια των εταιρειών ΜΕΧΡΙ να λάβει πίσω εντόκως τα χρήματα που κατέβαλλε. Τελεία και παύλα! Ούτε κρατικοποιήσεις, ούτε ορδές συμβούλων, παρασυμβούλων, κλητήρων, οδηγών και κηπουρών, ούτε διαμοιρασμός ψήφων με διορισμούς.
Ας μη ξεχνάμε την θλιβερή εμπειρία της δεκαετίας του 80, όταν κρατικοποιήθηκαν ακόμη κι επιχειρήσεις της πλάκας, δήθεν για να μη κλείσουν. Κι αφού καμιά δεν εξυγιάνθηκε ποτέ για να επιστρέψει στην αγορά, φορτωθήκαμε ως δημοσίους υπαλλήλους δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους….
Τι στο καλό λοιπόν; Τα ίδια θέλει η Αριστερά κι ο κρατισμός να ξαναγίνουν; Να ξαναγυρίσουμε σε περιόδους Ολυμπιακής αεροπορίας που στο τέλος και επί χρόνια πληρώναμε πρόστιμα της τάξης του ενός εκατομμυρίου ευρώ την ημέρα!!!
Όλη αυτή η συζήτηση έχει και προεκτάσεις. Στην Ελλάδα θα εισέλθουν υπό μορφή δωρεάν επιδότησης 22 δις ευρώ κι αν χρειαστούμε θα λάβουμε άλλα 10 δις με μορφή δανείου. Επίσης θα εισέλθουν άλλα 20 δις ευρώ από το νέο ΕΣΠΑ (2021-2027).
Νομίζω λοιπόν ότι πρέπει να απαγορευτούν τα όνειρα του κρατισμού για πάρτι. Απαγορεύεται να επαναληφθεί το πλιάτσικο που έγινε με τα ΜΟΠ στις αρχές της δεκαετίας του ΄80 ή τα πακέτα Ντελόρ. Τα οποία αντί να αλλάξουν την Ελλάδα σπαταλήθηκαν σε παροχές, σε κατανάλωση με προγράμματα μαϊμού!
Απαγορεύεται, επιπλέον, να συνεχίσει η κουλτούρα σκέψης ότι τα χρήματα της Ευρώπης είναι εισόδημα αντί χρήματα προς παραγωγή εισοδήματος.
Απαγορεύεται ο υγιής κρατικός μηχανισμός να παραμείνει απλός παρατηρητής στην… κρατικοποίηση της διαφθοράς…. Παραδείγματα άπειρα, με το Κτηματολόγιο κορυφαίο!
Απαγορεύεται η χρησιμοποίηση έστω κι ενός ευρώ από αυτά τα χρήματα για …προσλήψεις και …πελάτες! Μόνο για μεταρρυθμίσεις και βαθιές τομές!
Απαγορεύεται ρητά και κατηγορηματικά η ανάμειξη των ολιγαρχών της κρατικοδίαιτης επιχειρηματικότητας.
Αναμφιβόλως, τα 22 ή τα 32 δις συν αυτά του νέου ΕΣΠΑ αποτελούν μεγάλη πρόσκληση για εκείνους που θυμούνται τα χρόνια του ’80. Για εκείνους με τις αλλοιωμένες συνειδήσεις της ήσσονος προσπάθειας ή τους λογής λογής καταφερτζήδες/νταλαβερτζήδες!
Αυτά τα χρήματα είναι μοναδική ευκαιρία για ν’ ανέβει level η Ελλάδα. Για ν’ αλλάξει πλήρως η πολιτική κουλτούρα, το κράτος, το παραγωγικό μοντέλο, όλη η χώρα… Ας μη ξεχνάμε ότι για την ανάκαμψη και θωράκιση της χώρας υπολογίζαμε ότι απαιτούνται κοντά στα 100 δις ευρώ τα επόμενα 15-20 χρόνια. Και μας έρχονται στο πιάτο σχεδόν τα μισά από τα απαιτούμενα και δη σε βάθος 3-7 ετών!
Η χώρα μας είναι ένας κατεστραμμένος παράδεισος, μολυσμένος τα μάλα από τον ιό του κρατισμού. Είμαστε ένας λαός που σε ατομικό επίπεδο ανταγωνιζόμαστε τους πάντες και τα πάντα στα πέρατα της οικουμένης και ταυτοχρόνως φρενάρουμε στα οράματα του Μαδουριστάν… Δεν μπορεί να συνεχίζεται αυτό.
Μετά από όσα πάθαμε, ας μην έχουμε ξανά άλλη αμαρτωλή περίοδο σαν εκείνη που ζήσαμε από τις αρχές της δεκαετίες του ’80. Κι όλοι μας ας καταλάβουμε και συναινέσουμε στην επικρατούσα πια άποψη ότι ο επάρατος κρατισμός δεν μπορεί να αποτελεί λύση στην πορεία του 21ου αιώνα…
