Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος
@ Είμαστε στα 1973. Μια χρονιά γεμάτη γεγονότα. Στις αρχές, τον Φεβρουάριο, φεύγει από τη ζωή η μεγάλη ηθοποιός Κατίνα Παξινού. Στις ΗΠΑ αρχίζει η πολύκροτη δίκη για το σκάνδαλο του προέδρου Νίξον, το Γουότεργκεϊτ. Στους κινηματογράφους γίνεται χαμός με το «Κεντρί», που κατακτά 7 Όσκαρ. Πωλ Νιούμαν και Ρόμπερτ Ρέντφορντ σε μεγάλες στιγμές. Στον θρυλικό ναό του ροκ, το Κύτταρο, γίνεται χαμός! Κάθε Τρίτη ο Σαββόπουλος δημιουργεί ρεμπέτικες βραδιές και συνδέει την πολιτικοποιημένη νεολαία της εποχής με τις ρίζες του ρεμπέτικου. Σωτηρία Μπέλου, Μιχάλης Γενίτσαρης, Άννα Χρυσάφη, είναι σαφώς εκτός των… χωρικών τους υδάτων, αλλά σχηματίζονται ουρές έξω από τη μπουάτ. Τον Νοέμβριο, οι φοιτητές εξεγείρονται και κλείνονται στο Πολυτεχνείο, ενώ μια εβδομάδα μετά τα θλιβερά γεγονότα, ο σκοτεινός Ιωαννίδης ανατρέπει τον Παπαδόπουλο και από τότε ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση για την ανατροπή του Μακάριου που κατέληξε στην Τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
@ Την ώρα που η δικτατορία κι ο Παττακός μάζευαν γόπες τσιγάρων από τους δρόμους και μετρούσαν με μεζούρα το ύψος του ποδόγυρου στις ποδιές των μαθητριών, η νεολαία βρίσκει διεξόδους στις κιθαριές του Φρανκ Ζάππα και του Τζίμη Χέντριξ, αλλά και στον «Μπάλο» ή το «Βρώμικο ψωμί» του Σαββόπουλου.
Ήδη έχουν δημιουργηθεί μουσικές παρέες, όπως «Δάμων και Φιντίας» (Παύλος Σιδηρόπουλος –Παντελής Δεληγιαννίδης), ενώ ο Θανάσης Γκαϊφίλιας, ο Βλάσης Μπονάτσος, Δέσποινα Γλέζου και πολλοί άλλοι, δημιουργούσαν την άνθιση του ελληνικού ροκ. Ο δε Νταλάρας, στα πρώτα σχετικά βήματά του, τραγουδούσε «Νάτανε το 21»…
@ Κάπου εκεί και μέσα σ’ αυτό το σκηνικό, αλλά και τους Poll (Κώστας Τουρνά, Robert Williams, Σταύρος Λογαρίδης και Κώστας Παπαιωάννου) να κάνουν τα δικά τους πρώτα βήματα, δημιουργούνται οι Νοστράδαμος. Αρχές του 1970. Η ψυχή τους ήταν ο Στέλιος Φωτιάδης (μετέπειτα κορυφαίος μουσικός παραγωγός και σύντροφος της Γλυκερίας) , μουσικός από τους λίγους. Μαζί του ο Ιπποκράτης Εξαρχόπουλος και η Αγγλίδα Chris King. Το συγκρότημα λατρεύτηκε από τις πρώτες του εμφανίσεις και γρήγορα απέκτησε φανατικό κοινό που γέμιζε τους χώρους που έπαιζε.
@ Λίγο πριν το καλοκαίρι του 1972, οι Νοστράδαμος δηλώνουν συμμετοχή στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με το τραγούδι «Δωσ’ μου το χέρι σου». Κι όχι μόνο αυτό.
Προστίθεται στο συγκρότημα κι η Δέσποινα Γλέζου, με συμφωνία να παραμείνει δυο μήνες, μέχρι τη συμμετοχή στο φεστιβάλ. Στη Θεσσαλονίκη, κερδίζουν το δεύτερο βραβείο καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου συνθέτη κι εκτελεστή. Κι ο Άλκης Στέας κάλεσε τη Μαρινέλλα να τους το παραδώσει.
@ Το τραγούδι γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη τεράστια επιτυχία. Κυκλοφορεί σε δίσκο 45 στροφών και μέσα σε λίγες ημέρες πουλάει σχεδόν 10 χιλιάδες αντίτυπα.
Κι όλο το 1973, γίνεται χαμός. Δεν υπήρχε πάρτι για πάρτι για πάρτι, που μαζί με τον Santana, τον Ντίλαν ή και τους Adamo (Mon Cinema, Ensemble κλπ) , Al Bano (io di note, nel sole κλπ) ή και τις μελωδίες του Enrico Macias (πολύτιμες για τα απαραίτητα σφιχταγκαλιάσματα), δεν έμπαινε στα πικαπ τρεις – τέσσερις φορές το «Δωσ’ μου το χέρι σου».
@ Κι αυτό συνέβαινε παρά τα όσα είχαν μεσολαβήσει που ουσιαστικά οδήγησαν στη διάλυση του συγκροτήματος. Ποια ήταν αυτά; Η σύλληψη του Ιπποκράτη Εξαρχόπουλου με την κατηγορία της αποπλάνησης ανήλικης. Παρ’ ότι τότε η τηλεόραση δεν ήταν ακόμη διαδεδομένη, το γεγονός πήρε έκταση από τις εφημερίδες.
Όλες είχαν πρωτοσέλιδα με φωτογραφίες του Εξαρχόπουλου με χειροπέδες, αλά … Στρος Καν.
@ Το γεγονός σοκάρισε την κοινωνία. Η δυσφήμιση του συγκροτήματος πρωτοφανής. Υπήρχαν περιπτώσεις γονέων που έψαχναν τα συρτάρια των παιδιών τους κι όταν έβρισκαν τον δίσκο (εν των μεταξύ είχε κυκλοφορήσει και το μοναδικό τους LP), τον έσπαζαν λη ή τον πετούσαν στα σκουπίδια! Αυτό όμως ήταν, ίσως, το λιγότερο. Το υπουργείο Παιδείας της χούντας εξέδωσε εγκύκλιο με την οποία απαγόρευε σε μαθητές και φοιτητές να παρακολουθούν συναυλίες του συγκροτήματος. Η λογοκρισία απαγόρευσε την μετάδοση από το ραδιόφωνο.
@ Όμως, δεν υπήρχε κοριτσόπουλο που να μη χτενίζεται ή ντύνεται με το επιμελημένα ατημέλητο στυλ της Δέσποινας Γλέζου, που ήταν ανιψιά του Μανώλη Γλέζου και του Γιάννη Ρίτσου. Δεν υπήρχε παλικαράκι που να μην αφήνει μαλλιά όπως ο Φωτιάδης ή ο Εξαρχόπουλος και να φοράει παντελόνια –καμπάνες. Τα δε πικάπ έπαιρναν φωτιά στα εφηβικά δωμάτια. «Δωσ’ μου το χέρι σου, μες στη ζωή, χωρίς αγάπη, ποιος μπορεί να κρατηθεί;»….
@ Για την ιστορία: Ο Ιπποκράτης Εξαρχόπουλος στη δίκη που έγινε αργότερα, αθωώθηκε, αφού αποδείχτηκε ότι είχε πέσει θύμα εκβιασμού από την …. αποπλανηθείσα και τον… πατέρα της…. Ποτέ πια, όμως, ο Ιπποκράτης Εξαρχόπουλος δεν ήταν πάλι ο ίδιος άνθρωπος. Ποτέ δεν κατάφερε να ορθοποδήσει ψυχολογικά. Εύθραυστος όπως ήταν, έπεσε στα ναρκωτικά. Η απλή χρήση έφερε την κατάχρηση. Κι αργότερα, συνελήφθη για κατοχή και εμπόριο ηρωίνης. Λίγες ημέρες πριν τη δίκη του βρέθηκε νεκρός από χρήση ναρκωτικών, στο κρεβάτι του στο νοσοκομείο κρατουμένων των φυλακών Κορυδαλλού. 21 Μαρτίου 2000, έξι ημέρες πριν τα 47α γενέθλιά του.
