Σήμερα σκύβουμε ευλαβικά το γόνυ και μνημονεύουμε στις καρδιές μας το ολοκαύτωμα της Ηρωικής Πόλης της Νάουσας από τις στρατιές του Εμπού Λουμπούτ, το 1822.
Τιμούμε τον ηρωικό ξεσηκωμό των Ναουσαίων, που σφάχτηκαν κατά χιλιάδες από τους Οθωμανούς, στο όνομα της Ελευθερίας και της Ορθοδοξίας μας.
Σήμερα οι ψυχές μας είναι στους Στουμπάνους, όπου οι ηρωίδες Ναουσαίες γκρεμίστηκαν μαζί με τα παιδιά τους από τον καταρράκτη της Αράπιτσας, επιλέγοντας τη θυσία παρά τη σκλαβιά και την ατίμωση.
Σήμερα οι καρδιές μας βρίσκονται στο Κιόσκι, όπου πάνω από 1.500 αιχμάλωτοι, άνδρες και γυναικόπαιδα, προτίμησαν την Τούρκικη χατζάρα παρά να αλλαξοπιστήσουν.
Η θυσία των Ναουσαίων, εφάμιλλη αυτής των Μεσολογγιτών και των Σουλιωτισσών, θα έπρεπε να έχει ξεχωριστή και περίλαμπρη θέση στα σχολικά βιβλία και να διδάσκεται όχι ως παραπομπή αλλά ως ιστορικό κεφάλαιο.
Προς αυτή την κατεύθυνση θα καταθέσω ταχύτατα σχετικό υπόμνημα στην Υπουργό Παιδείας.
