Μεγάλη κουβέντα έχει ανοίξει το τελευταίο διάστημα μετά την άρνηση της Γερμανία στην έκδοση ενός ευρωομολόγου για ν’ αντιμετωπιστούν τα ολέθρια αποτελέσματα της πανδημίας και σε οικονομικό επίπεδο.
Η Μέρκελ ενώ σε εθνικό επίπεδο κάνει τα πάντα εξαντλώντας όλα τα μέσα για την καταπολέμηση της κρίσης, αρνείται να τα κάνει και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Δημιουργεί έτσι επισήμως μια κοινωνία δυο τάξεων στην Ευρώπη. Πυροβολεί, δηλαδή, την Ευρώπη. Ντροπιαστική εξέλιξη.
Ακούστε: Οι εννέα χώρες που έχουν ταχθεί υπέρ της έκδοσης ευρωοομολόγου (μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα) φέρνουν ως παράδειγμα ότι το μήνυμα που θα δοθεί στις παγκόσμιες αγορές θα είναι καταλυτικό. Τόσο ισχυρό όσο ήταν επί εποχής Ντράγκι στη κρίση της Ευρώπης το «whatever it takes».
Προσέξτε: Το ευρωομόλογο θ’ αποκλείσει τους κινδύνους συντριβής μια χώρας της ευρωζώνης από τα χρέη. Επιπλέον, δεν θα είναι ένα ομόλογο για το διηνεκές αλλά ορισμένης χρονικής διάρκειας και συγκεκριμένου όγκου.
Όπως βλέπουμε λοιπόν ο ιός παίρνει ζωές, αλλάζει την καθημερινότητα των ανθρώπων αλλά καταστρέφει και τις οικονομίες μικρών και μεγάλων χωρών του πλανήτη. Οι προβλέψεις είναι εξαιρετικά δυσοίωνες και οι όποιες αναπτυξιακές προοπτικές υπήρχαν κατακρημνίζονται. Κυρίως επειδή μεγάλες χώρες της Δύσης δεν αντιλήφθηκαν εγκαίρως τι συμβαίνει (Ισπανία, Ιταλία) ή επέλεξαν ανεπαρκείς ή μεσοβέζικες λύσεις (Μεγάλη Βρετανία, ΗΠΑ). Οι εκτιμήσεις που υπάρχουν κάνουν λόγο για κατακρήμνιση του ΑΕΠ των ΗΠΑ ακόμη κι άνω του 20%, ενώ η ύφεση στην Ευρωζώνη θα ξεπεράσει το 7%! Άρα το ευρωομόλογο αποτελεί μέγιστο εργαλείο.
Κι ενώ λοιπόν η Μέρκελ αρνείται και διακυβεύει ακόμη και την ύπαρξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το εντυπωσιακό στοιχείο έρχεται από την βαθιά δική της οικονομία, τους Γερμανούς εργοδότες, που τάσσονται αναφανδόν υπέρ του ευρωομολόγου!
Για να ξέρετε: Μαζί με την Γερμανία τάσσονται εναντίον του ευρωομολόγου η Αυστρία, οι κάτω χώρες (Ολλανδία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο), και η Φινλανδία. Προτείνουν να χορηγούνται δάνεια από τον ESM που θα συνοδεύονται από ελαφρύτερα μνημόνια, των έως τώρα γνωστών. Την αιτία της άρνησης επεξήγησε ο αυστριακός υπουργός Οικονομικών Γκέρνοτ Μπλιούμελ. Εξέφρασε τον φόβο της «κοινοτικοποίσης των χρεών». Συγκεκριμένα, φωτογραφίζοντας κυρίως την Ιταλία, είπε ότι πολλές χώρες, οι οποίες τώρα υπό το πρόσχημα της κρίσης καλούν σε κοινοτικοποίηση χρεών, ζητούσαν πριν από λίγους μήνες εξαιρέσεις».
Προσέξτε: Εδώ δεν χωρούν μασημένα λόγια. Τα οικονομικά πιο ασθενή κράτη δεν φταίνε σε κάτι για να τιμωρηθούν. Δεν έκαναν αυτά οικονομικές ακροβασίες, ούτε μπορεί καμιά Μέρκελ και Γερμανία να τους καταλογίσουν ηθικές ολιγωρίες. Κτυπήθηκαν σκληρά από έναν εχθρό-ιό! Κι αν δεν γίνει τώρα πράξη η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, πότε θα γίνει;
Άρα, αποτελεί «αλητεία» των Γερμανών και της Μέρκελ να θεωρείται πρόσχημα η θρηνωδία της Ιταλίας και της Ισπανίας! Διαλύει την Ευρώπη!
Κι είναι «αλητεία» ακόμη περισσότερο αφού δεν δέχεται καν να τεθεί χρονικό πλαίσιο: Δηλαδή τα προηγούμενα χρέη να παραμείνουν ως έχουν, να μην συγχωνεύονται και να μην διαχέονται στα του ευρωομόλογου.
Η Μέρκελ με τις ερμαφρόδιτες κι αμφιλεγόμενες επιλογές της τα τελευταία χρόνια έχασε τα πάντα… Λίγο πριν το τέλος της πολιτικής της διαδρομής βρίσκεται μπροστά στο μεγάλο δίλημμα: Θα αδιαφορήσει και θ’ αφήσει την ΕΕ να διασπαστεί και να κονιορτοποιηθεί ή θα δηλώσει πιστή στην ευρωπαϊκή αλληλεγγύη συναινώντας σε δραστικές λύσεις;
Κοντός ψαλμός αλληλούια…
