Την περίοδο που η κυβέρνηση Τσίπρα –κυρίως δια του Νίκου Παππά- άλωσε την Ανεξάρτητη Αρχή Ανταγωνισμού με τον διορισμό προέδρου, αντιπροέδρου και γενικής διευθύντριας από τον κομματικό της σωλήνα, λέγαμε και γράφαμε ότι ειδικά η τοποθέτηση της κυρίας Θάνου, αποτελεί νάρκη μακράς διάρκειας.
Η κυρία Θάνου μπορεί να μη βίωσε τις … κόβες ή τους τόπους συνάθροισης …συλλογικοτήτων και λοιπών ομάδων της Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ, καθότι ήταν επί χρόνια προστατευόμενη της Λαϊκής Δεξιάς (Παυλόπουλος, Αθανασίου, Παπαγγελόπουλος κι ένα δημοσιογραφικό συγκρότημα), αλλά όπως και να το κάνουμε ήταν μια επιλογή της βαθιάς Αριστεράς και του Αλέξη Τσίπρα. Ταυτίστηκε μαζί τους η κυρία Θάνου, χωρίς να ξεχνά τους παλιούς της φίλους.
Άρα, μόνο ως νάρκη θα μπορούσε να λειτουργεί στην ευαίσθητη επιτροπή ανταγωνισμού. Μια νάρκη έτοιμη να τορπιλίσει την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης. Πολύ περισσότερο στην προσέλκυση επενδύσεων.
Η κυβέρνηση νομοθέτησε την απομάκρυνσή της, Και πολύ σωστά. Και μάλλον σύννομα, όπως αναφέρουν έγκριτοι νομικοί και προοιωνίζει η νομική επάρκεια του κ. Γεραπετρίτη. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει βγει στα χαρακώματα για να μην απομακρυνθεί η εκλεκτή του. Η Λαϊκή Δεξιά (δια της εφημερίδας «Δημοκρατία»), το ίδιο. Σε επίπεδο εντυπώσεων, μέσω της προπαγάνδας του ΣΥΡΙΖΑ σε Ελλάδα κι Ευρώπη, επιχειρείται να δοθεί η εντύπωση ότι ο Μητσοτάκης θέλει να διαλύσει τις Ανεξάρτητες αρχές!
Μάλιστα, το γνωστό «καρφί» Δ. Παπαδημούλης (ναι, ο άνθρωπος που «κάρφωσε» στους Ευρωπαίους τα ονόματα και τις φωτογραφίες των Ελλήνων ευρωβουλευτών που συμμετείχαν στα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία, με χαρακτηρισμούς του τύπου «ακροδεξιοί», «θρησκόληπτοι» κλπ) έστειλε επιστολή στην Επίτροπο Ανταγωνισμού Μ. Βεστάγκερ, ζητώντας «να εξεταστεί η νομιμότητα της τροπολογίας που οδηγεί στην άμεση απόλυση των μελών». Μόνο που ο πολύς Παπαδημούλης ξέχασε να στείλει στην επίτροπο την έκθεση της Διεθνούς Διαφάνειας (29/1/19). Η οποία στον Δείκτη Αντίληψης για τη Διαφθορά και στην παράγραφο που αφορά την Ελλάδα, αναφερόταν με ανησυχία στον διορισμό της κυρίας Θάνου και προειδοποιούσε ότι ο διορισμός αυτός «υπονομεύει εν τέλει την ανεξαρτησία του θεσμικού οργάνου».
Ας μη γελιόμαστε από την προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ. Η κυρία Θάνου αποτελεί καραμπινάτη περίπτωση πολιτικής/κομματικής συναλλαγής. Τι άλλο μπορεί να είναι μια κυρία που από την ανώτατη βαθμίδα της Δικαιοσύνης ταυτίστηκε με τον Τσίπρα στο γελοίο δημοψήφισμα του 2015; Τι άλλο μπορεί να καταδεικνύει η μετακίνησή της από την ηγεσία της Δικαιοσύνης (στην οποία τοποθετήθηκε με βαθιά βουτιά στην ιεραρχία και παραγκωνισμό συναδέλφων της) στο πρωθυπουργικό γραφείο; Κι από εκεί σε Ανεξάρτητη αρχή; Επιπλέον, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι διαθέτει κανένα, μα κανένα, επαγγελματικό ή άλλο εχέγγυο, ικανό να την έχει επικεφαλής της συγκεκριμένης αρχής.
Η πλάκα είναι ότι η κυρία Θάνου αρνείται να πάει σπίτι της. Και χαρακτηρίζει τον εαυτό της ….τεχνοκράτη! Κι υπερκομματική! Αλλά, δυστυχώς (για την ίδια) δεν διαθέτει την παραμικρή έξωθεν καλή μαρτυρία. Παρά μόνο των … γνωστών φίλων της. Η αντικειμενικότητα που επιβάλλεται να διαθέτει η πρόεδρος της επιτροπής ανταγωνισμού έχει τρωθεί ανεπιστρεπτί. Κι αντί να κάνει την νοήμονα κοινωνία να γελά με τους … επαναστατικούς της λεονταρισμούς, θα έπρεπε ήδη να έχει παραιτηθεί. Από τσίπα κι ευθιξία. Αλλιώς επιβεβαιώνει ότι αποτελεί ένα από τα μακριά χέρια του Τσίπρα στην υπονόμευση της ελληνικής οικονομίας, μέσω της βραδυπορίας οιασδήποτε επένδυσης.
Σκέφτομαι ότι για κάποιους ανθρώπους η απομάκρυνση από την εξουσία και την επικαιρότητα είναι μέγας βάσανος. Μα πρέπει να πω και κάτι ακόμη: Ότι η κυρία Θάνου διαθέτει όλα τα νομικά όπλα να προσφύγει στα δικαστήρια. Εκεί μπορεί να διεκδικήσει ηθική δικαίωση ή και αποζημίωση. Όμως, θα υπάρχει πάντα η αντίστιξη (όπως γράφει κι η Κατερίνα Γαλανού) της άμισθης συμβούλου του Τσίπρα με την πρώην δικαστική λειτουργό που ζητά από τον Έλληνα φορολογούμενο… αποζημίωση!
Ως επίλογο θα θυμηθώ μια τοποθέτησή της από το μακρινό 2009, στην γενική συνέλευση της Ένωσης Δικαστών κι Εισαγγελέων. Τότε που κατακεραύνωνε συνταξιούχους δικαστές που έγιναν πρόεδροι Ανεξάρτητων αρχών:
Αποτελεί δείγμα, έλεγε, « προϋπάρχουσας συναλλαγής η κατάληψη από συνταξιούχο δικαστή θέσης προέδρου ανεξάρτητης αρχής».
Δάσκαλε που δίδασκες….
