Σχολιασμός της τρέχουσας επικαιρότητας
Α. Για την Ψήφο εμπιστοσύνης
H διαδικασία που ξεκίνησε στη Βουλή για την «παροχή ψήφου εμπιστοσύνης προς την Κυβέρνηση» συνιστά την τελευταία πράξη μιας παράστασης που παίζεται, εδώ και τέσσερα χρόνια, σε βάρος του ελληνικού λαού. Είναι ένα άθλιο θέατρο που έστησαν Αλέξης Τσίπρας και Πάνος Καμμένος, με τρεις στόχους:
- Πρώτον, να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ μερικές ακόμη εβδομάδες εξουσίας.
- Δεύτερον, να κυρωθεί η επιζήμια Συμφωνία των Πρεσπών.
- Και τρίτον, να διατηρηθεί ως Κοινοβουλευτική Ομάδα το μόρφωμα των ΑΝΕΛ, ώστε
να διατηρήσει και τα προνόμιά του ο Αρχηγός τους.
Για να πραγματοποιήσουν αυτούς τους τρεις στόχους τους, Τσίπρας και Καμμένος κατέληξαν σε έναν τραγέλαφο που ευτελίζει την πολιτική ζωή και ζημιώνει πολλαπλώς τη χώρα. Αρκεί να δει κανείς την αλληλουχία των τελευταίων γεγονότων που έλαβαν χώρα μόνο τις τελευταίες μέρες: Στην αρχή αναβλήθηκε η συνάντησή Τσίπρα-Καμμένου γιατί ο συμβιβασμός δεν έβγαινε. Μετά ανακοινώθηκε ένα ψεύτικο διαζύγιο, ενώ παραμένουν συνέταιροι στη νομή της εξουσίας. Και τελικά να διεκπεραιώνεται σε ζωντανή μετάδοση μια θλιβερή συναλλαγή. Ο κ. Καμμένος δανείζει δύο βουλευτές για να στηριχθεί ο κ. Τσίπρας, τους οποίους δεν διαγράφει για να μην χάσει την ιδιότητα του Αρχηγού Κόμματος. Η φαρσοκωμωδία των ελιγμών και της συναλλαγής, όμως, απαιτεί και κομπάρσους: Είναι οι περιφερόμενοι βουλευτές, οι οποίοι αλλιώς εξελέγησαν σε αυτήν την Βουλή, αλλιώς έδρασαν στη διάρκειά της και αλλιώς θα την εγκαταλείψουν. Είναι πολιτικοί γυρολόγοι, πρόθυμοι να μεταβληθούν, τώρα, σε δεκανίκια μιας κυβέρνησης που έχει γίνει κουρελού, αφού υπονόμευσε πρώτα την οικονομία και τα εθνικά συμφέροντα.
Μέχρι την περασμένη εβδομάδα ο κ. Τζανακόπουλος και ο κυβερνητικός μηχανισμός προωθούσε ανοιχτά την κυβέρνηση ανοχής, δηλαδή μειοψηφίας, επικαλούμενη μάλιστα άστοχα παραδείγματα άλλων χωρών όπου έχουν υπάρξει κυβερνήσεις ανοχής. Τι μεσολάβησε και ξαφνικά ο κ. Τσίπρας αποφάσισε να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης; Συναλλαγή μεσολάβησε. Τόσο ανάμεσα στον κ. Τσίπρα και τον κ. Καμμένο όσο και ανάμεσα στο Μαξίμου και σε κάποιους πρόθυμους βουλευτές να στηρίξουν το ΣΥΡΙΖΑ.
- Ο κ. Δανέλλης προ εξαμήνου υπερψήφισε την πρόταση δυσπιστίας κατά της Κυβέρνησης και τώρα δήλωσε ότι θα τη στηρίξει. Τι άραγε τον έκανε να αλλάξει τη γνώμη του;
- Η κ. Παπακώστα εξελέγη με τη Νέα Δημοκρατία, κατακεραύνωνε τον λαϊκισμό τον ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αλλά τώρα ξαφνικά στηρίζει την Κυβέρνηση. Ισχύει ή δεν ισχύει αυτό που εγράφη ότι από Υφυπουργός θα γίνει τώρα Υπουργός;
Μπορεί μεν τον κ. Τσίπρα να τον εμπιστευθούν έναντι ανταλλαγμάτων 151 βουλευτές για να σχηματίσει μία κυβέρνηση κουρελού, έχει όμως χάσει προ πολλού την εμπιστοσύνη των πολιτών. Και βέβαια αυταπατάται και ο ίδιος αν νομίζει πως ο κυνισμός με τον οποίον πορεύεται τα 4 τελευταία χρόνια που βρίσκεται στην κυβέρνηση και ιδίως τις τελευταίες μέρες, δεν θα έχει αντίκτυπο στις κάλπες. Οι πολίτες αντιλαμβάνονται πως έχουν να κάνουν με μία κυβέρνηση και ένα Υπουργικό Συμβούλιο, που ομολογεί ανοιχτά πως θέλει να μείνει στις καρέκλες μόνο και μόνο για να διεκπεραιώσει τα τελευταία του ρουσφέτια. Και θα δώσουν σύντομα την απάντηση τους.
Β. Για τις αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό.
Οι προσκείμενες στο ΣΥΡΙΖΑ εφημερίδες πανηγυρίζουν για την απομάκρυνση του κ. Καμμένου, λες και κάποιοι τον είχαν επιβάλει με το ζόρι στον κ. Τσίπρα. Λες και δεν ήταν ο κ. Τσίπρας που τον επέλεξε από το 2012 ως στρατηγικό του σύμμαχο και από το 2015, ως συγκυβερνήτη του, περιφρονώντας τότε τα κόμματα του κέντρου και της κεντροαριστεράς. Η αντιπαράθεση μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και μέρους των ΑΝΕΛ είναι για τα μάτια του κόσμου. Το γεγονός ότι η έξοδος του κ. Καμμένου από την Κυβέρνηση είναι εικονική προκύπτει από τα ίδια τα γεγονότα και τα πρόσωπα που ανέλαβαν συγκεκριμένους ρόλους στην όλη παράσταση. Διότι τι σόι έξοδος από την Κυβέρνηση είναι αυτή όταν τέσσερις από τους επτά βουλευτές των ΑΝΕΛ είπαν ότι θα εξακολουθήσουν να στηρίζουν τον κ. Τσίπρα; Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν χώρισαν. Απλά συγχωνεύθηκαν. Και έγιναν ΣΥΡΙΔΑΝΕΛ όπως γράφουν πια ακόμη και οι γελοιογραφίες. Ο πολιτικός συνεταιρισμός Τσίπρα-Καμμένου παραμένει. Και, μάλιστα, προσπάθησε να περάσει και μία τελευταία σκανδαλώδη τροπολογία, για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα που θέλει στο χώρο των πολεμικών προμηθειών. Προφανώς γίνεται λόγος για τα αντισταθμιστικά οφέλη των F-16. Αυτά που κάποτε ο κ. Τσίπρας χαρακτήριζε ως εστία όλων των σκανδάλων και τώρα τα επαναφέρει, ενώ έχουν καταργηθεί δια νόμου. Όσον αφορά τη μεταγραφή Φωκά στους ΑΝΕΛ, είναι άλλη μια απόδειξη ότι το παιχνίδι δεν είναι μόνο στημένο, αλλά και φαιδρό. Ο εν λόγω βουλευτής συνελήφθη από το φακό να φωνάζει το σύνθημα “να καεί το μπ……. η Βουλή”. Να τον χαίρεται ο κ. Καμμένος. Προφανώς έχουν την ίδια αισθητική.
Και για να καταλάβουν οι πολίτες γιατί έγινε αυτή η μετεγγραφή τα πράγματα είναι απλά. Ο κ. Καμμένος φοβάται την παραίτηση του κ. Παπαχριστόπουλου και την αντικατάστασή του από τον κ. Τέρενς Κουίκ που δεν ανήκει πλέον στους ΑΝΕΛ αλλά πήρε μεταγραφή στον κ. Τσίπρα, με κίνδυνο να μείνει χωρίς Κοινοβουλευτική Ομάδα. Ρεζέρβα απέναντι σε αυτό το ενδεχόμενο έγινε ο κ. Φωκάς. Καταλαβαίνετε τώρα τι κατάντια ζει η χώρα; Στη Νέα Δημοκρατία προσχώρησαν βουλευτές της αντιπολίτευσης που είχαν ανεξαρτητοποιηθεί σε ανύποπτο χρόνο. Οι κ. Θεοχάρης για παράδειγμα είχε φύγει από το Ποτάμι 2.5 ολόκληρα χρόνια πριν προσχωρήσει στη ΝΔ, ενώ ο Φωτήλας είχε διαγραφεί από τον κ. Θεοδωράκη ένα χρόνο πριν έρθει στη ΝΔ. Με απλά λόγια οι βουλευτές είχαν διαρρήξει τις σχέσεις τους με το κόμμα τους σε ανύποπτο χρόνο. Ενώ αυτό που γίνεται τώρα είναι πραγματικά ξεδιάντροπο. Βουλευτές αλλάζουν σε μια νύχτα στρατόπεδο και πηγαίνουν από την αντιπολίτευση στην κυβέρνηση, κάτι που δεν έχει προηγούμενο στη Μεταπολίτευση. Θυμάστε άλλο παράδειγμα βουλευτή να έχει εκλεγεί με την αξιωματική αντιπολίτευση και ξαφνικά να γίνεται υπουργός της κυβέρνησης. Ναι για την Παπακώστα γίνεται λόγος, που θα ψηφίσει και τις Πρέσπες ενώ μέχρι πρότινος παρίστανε τη Μακεδονομάχο.
Γ. Για τον Νέο Υπουργό Άμυνας.
Ο κ. Μητσοτάκης χθες αναφέρθηκε σε αδιαμφισβήτητα ιστορικά γεγονότα. Ανέφερε, συγκεκριμένα, ότι η τελευταία φορά που τοποθετήθηκε στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου άμυνας εν ενεργεία ανώτατος αξιωματικός, ήταν επί Χούντας. Δεν συνέκρινε ούτε παραλλήλισε τον κ. Αποστολάκη με τον Σπαντιδάκη, όπως παραποίησε τα λεγόμενά του ο κ. Τσίπρας, αλλά συνέκρινε την πράξη τοποθέτησής τους, που δεν έχει ιστορικό προηγούμενο στη Μεταπολίτευση. Ο ίδιος ο κ. Αποστολάκης δεν σεβάστηκε την ρητή υποχρέωση του από το Σύνταγμα να απέχει από οποιαδήποτε εκδήλωση υπέρ πολιτικού κόμματος, αποδεχόμενος να αναλάβει ένα υπουργείο και μάλιστα όχι σε υπηρεσιακή Κυβέρνηση. Δεν είναι τυχαίο ότι δεν έχει υπάρξει ανάλογο ιστορικό προηγούμενο στη Μεταπολίτευση και αυτό ακριβώς επισήμανε χθες ο κ. Μητσοτάκης. Και επειδή κάποιοι κλουζώ δημοσιογράφοι του ΣΥΡΙΖΑ βάλθηκαν χθες να ψάξουν και άρχισαν να γράφουν σαχλαμάρες για το 1980 ή την κυβέρνηση Πικραμένου, δεν υπάρχει κανένα προηγούμενο να υπουργοποιείται κατευθείαν και μάλιστα με τη στολή του ένας ανώτατος εν ενεργεία αξιωματικός. Ακόμη και οι ελάχιστες εξαιρέσεις ανθρώπων από το στράτευμα που ανέλαβαν κυβερνητικές θέσεις είχαν προηγουμένως αποστρατευθεί. Ο κ. Αποστολάκης δέχθηκε να κρεμάσει τα γαλόνια του για γίνει υπουργός μιας κυβέρνησης που υπέγραψε την εθνικά επιζήμια συμφωνία των Πρεσπών και θα έχει ασφαλώς ενδιαφέρον η άποψή του γι αυτό στην πρώτη συνέντευξη που θα δώσει. Είναι, δε, αδιανόητη και η πρώτη του πράξη ως υπουργού. Την πρώτη ημέρα ανάληψης των καθηκόντων του, σε προφανή συνεννόηση με τον κ. Καμμένο, έδωσε εντολή να πετάξουν μαχητικά αεροσκάφη πάνω από το πεντάγωνο, δήθεν, για απόδοση τιμής στον κ. Καμμένο. Τις χθεσινές πτήσεις των μαχητικών ποιος τις πλήρωσε; Ο κ. Καμμένος, ο κ. Αποστολάκης ή ο ελληνικός λαός; 20.000 ευρώ στοίχισαν οι χθεσινές πτήσεις για να κάνει το κέφι του ο αρχηγός των ΑΝΕΛ και ο κ. Αποστολάκης. Και επειδή τα σοβαρότατα καθήκοντα που αναλαμβάνει ο κ. Αποστολάκης δεν έχουν μόνον φιέστες, προφανώς θα έχει ενδιαφέρον η στάση του στο θέμα της σκανδαλώδους τροπολογίας για τα αντισταθμιστικά οφέλη που κατέθεσε νύχτα ο κ. Καμμένος.
Δ. Για τη Συμφωνία των Πρεσπών;
Ο κ. Τσίπρας εκχωρεί, με τη συνενοχή του κ. Καμμένου, το εθνικό συμφέρον στο Σκοπιανό. Ο πρώτος παραχωρώντας στους γείτονες «μακεδονική» ταυτότητα και γλώσσα. Και ο δεύτερος μονογράφοντας, αρχικά, τη Συμφωνία των Πρεσπών, όταν καταψήφιζε τη πρόταση δυσπιστίας τον Ιούνιο. Αλλά και αργότερα σε διάφορα στάδια -πριν το δημοψήφισμα στα Σκόπια αλλά και πριν τη συνταγματική αναθεώρηση- όταν θα μπορούσε να ρίξει την κυβέρνηση αλλά δεν το έκανε επικαλούμενος παιδαριώδεις δικαιολογίες όπως ότι η συμφωνία θα απορριφθεί από τα Σκόπια. Σήμερα συνυπέγραψε ανοιχτά την συμφωνία, καθώς δανείζει στον συνεταίρο του τους αναγκαίους βουλευτές για να την ψηφίσουν. Είναι συνεργοί σε μια προμελετημένη μεθόδευση. Υπόλογοι όχι μόνον στους Μακεδόνες, αλλά σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό και την κρίση της Ιστορίας.
