Η περασμένη Παρασκευή ήταν «μαύρη» για την οικονομία της Τουρκίας. Ενώ το φράγμα της κρίσης αναφορικά με την ισοτιμία της τουρκικής λίρας με το δολάριο ήταν το 5 (δηλαδή 5 τουρκικές λίρες ανά δολάριο), αυτή εκτινάχθηκε στο 6,43 (!!!), ως νόμισμα τριτοκοσμικής χώρας της υποσαχάριας Αφρικής. Το κόστος δανεισμού ανεβαίνει ανά ώρα κι ο πληθωρισμός βρίσκεται εκτός ελέγχου.
Ο Ερντογάν είναι στριμωγμένος στα σκοινιά, με τέσσερα τουλάχιστον ανοικτά μέτωπα. Εξ ου κι επικαλέστηκε τη …βοήθεια του Θεού, η οποία όπως είπε είναι πιο δυνατή από το δολάριο! Την ίδια ώρα η τουρκική οικονομία αντιμετωπίζει τεράστια φυγή κεφαλαίων προς το εξωτερικό, ενώ ο σουλτάνος ανέφερε ότι η χώρα του είναι έτοιμη να διενεργεί εμπορικές συναλλαγές (Ρωσία – Κίνα) σε εθνικά νομίσματα. Απέλπιδα προσπάθεια να σωθεί ότι σώζεται…
Το πρώτο μέτωπο του Ερντογάν αφορά την απόλυτη απαξίωση της τουρκικής λίρας. Ένα νόμισμα που καθημερινά γίνεται «σκουπίδι».
Το δεύτερο μέτωπο του Ερντογάν αφορά τον πληθωρισμό με τρέχει σε ποσοστό άνω του 16%!
Το τρίτο μέτωπο του Ερντογάν αφορά την ρευστότητα των επιχειρήσεων. Μέρι τώρα –σε συνδυασμό με την τεράστια ανάπτυξη που είχε η Τουρκία- οι επιχειρήσεις πήγαιναν κεφάλαια στην Τουρκία. Τώρα, εν μέσω αυτής της υποτίμησης, της αδυναμίας δανεισμού των τουρκικών τραπεζών και της αβεβαιότητας, πώς θ’ ανανεώσουν τον δανεισμό τους; Εξ ου και παρατηρείται μαζική φυγή κεφαλαίων.
Το τέταρτο μέτωπο του Ερντογάν αφορά την ακραία αντιπαράθεσή του με τις ΗΠΑ. Που θυμίζει αντιπαράθεση Μαδούρο… Η κρίση έχει φτάσει στα απόλυτα άκρα, αφού χθες το απόγευμα έληξε το τελεσίγραφο Τραμπ προς την Τουρκία για την απελευθέρωση του φυλακισμένου πάστορα Μπρόνσον. Οι ΗΠΑ έχουν ήδη επιβάλλει κυρώσεις σε δυο υπουργούς της Τουρκίας, ενώ έχουν επιβάλλει μεγάλους δασμούς σε εισαγωγές τουρκικού αλουμινίου και χάλυβα, που καθιστά ασύμφορη πλέον την εισαγωγή τους.
Προσέξτε:
Αυτή η πρωτοφανής κρίση, δεν έχει φτάσει ακόμη στην κοινωνία κι ουδείς μπορεί να προβλέψει τι θα συμβεί όταν «κατέβει» στα τουρκικά νοικοκυριά.
Ήδη, εθνικές τράπεζες ανά την υφήλιο αλλά και μεγάλοι επενδυτικοί οίκοι, μιλούν σχεδόν με βεβαιότητα για επικείμενο «κανόνι».
Την ίδια ώρα, ο Ερντογάν προετοιμάζει τους Τούρκους για τα δεινά μιας τεράστιας κρίσης, ισχυριζόμενος ότι η χώρα του δέχεται οικονομικό πόλεμο από τις ΗΠΑ και τη Δύση, δημιουργώντας ασπίδα προς τον εαυτό του. Που… δέχεται επίθεση από τους αλλόθρησκους κι αλλόφυλους.
Δεν λέει, όμως, ότι το συντριπτικό ποσοστό των επενδύσεων στην Τουρκία, τα τελευταία χρόνια, προέρχονταν από τη Δύση. Τότε δεν ήταν αλλόθρησκη κι αλλόφυλη η Δύση;
Άραγε η ταύτισή του με τη Ρωσία δεν αφορά ένα κράτος αλλόφυλο κι αλλόθρησκο;
Προσέξτε:
Ο Ερντογάν παίζει πια ξεκάθαρα το δικό του παιγνίδι απέναντι στη Δύση, συντασσόμενος εδώ και καιρό με τον Πόυτιν αλλά και τον φανατικό κι επικίνδυνο Ιρανό ηγέτη.
Κι εκεί, κατά κύριο λόγο αναζητά ερείσματα για να καλυφθεί ενεργειακά κι οικονομικά. Πολύ περισσότερο αφού η εμπλοκή του ΔΝΤ στην Τουρκία, ίσως κι η επιβολή capital controls, είναι πια επί θύραις.
Προσέξτε:
Η κατάσταση στην Τουρκία επιδεινώνεται ώρα με την ώρα. Οι δε εκτιμήσεις οικονομικών και πολιτικών αναλυτών αναφέρουν ότι πιο πιθανή είναι η ακόμη μεγαλύτερη επιδείνωση παρά η ανάκαμψη. Αναφέρουν και κάτι ακόμη: Ότι η Τουρκία δεν αργεί να γίνει νέα Βενεζουέλα! Εκτός αν προκύψουν πολιτικές αλλαγές.
Κάτι τελευταίο: Ουδόλως πρέπει να επιχαίρουμε για την τουρκική κρίση. Κι όχι μόνο επειδή είναι δίπλα μας. Μα επειδή αυτή η κρίση ουδόλως απίθανο ν’ αποτελέσει μικρόβιο μεταδιδόμενο παγκοσμίως…
