Δεν έχουν περάσει δυο εβδομάδες από εκείνη την ημέρα που στο περιθώριο της συνόδου κορυφής της Ευρωζώνης ο Αλέξης Τσίπρας διαπραγματεύτηκε με τη Μέρκελ για τη μείωση του ΦΠΑ στα πέντε νησιά του Αιγαίου που δέχονται πρόσφυγες.
Κάτι της είπε με τα κουτσοαγγλικά του, εκείνη είτε από ευγένεια είτε επειδή είχε άλλα στο κεφάλι της, δεν του απάντησε κι εκείνος νόμισε ότι συμφώνησε. Πάντα έτσι συμβαίνει. Άλλα του λένε, άλλα καταλαβαίνει, άλλα συμφωνεί κι άλλα μας λέει όταν επιστρέφει.
Ύστερα, μ’ εκείνο το περισπούδαστο ύφος του, μας ανακοίνωσε ότι η διαπραγμάτευσή του ήταν επιτυχής κι αναστέλλεται η αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά. Έκρυψε, μάλιστα, το γεγονός ότι η Μέρκελ άκουσε μόνο μα δεν συμφώνησε. Αμέσως, την ίδια ημέρα με πανηγυρικούς και πράξη νομοθετικού περιεχομένου, ανακοίνωσε την αναστολή αύξησης του ΦΠΑ. Κρύβοντας ότι αυτή ήταν μόνο για έξι μήνες και δη μέχρι τις 31-12-2018.
Φυσικά, στο γεγονός ότι οι Γερμανοί έλεγαν και ξανάλεγαν ότι ουδέποτε συμφώνησαν σ’ αυτά που απλώς έλεγε ο Τσίπρας, ουδείς στάθηκε. Τα παπαγαλάκια μιλούσαν για την διαπραγματευτική δεινότητα του πρωθυπουργού. Λησμονώντας ότι οσάκις διαπραγματεύτηκε οτιδήποτε, το πληρώσαμε μετά ακριβά όλοι μας.
Προχθές, λοιπόν, ήρθε η επιβεβαίωση του παραμυθιού. Στη συνεδρίαση του Eurogroup προκειμένου να επιβεβαιώσει την ολοκλήρωση του τρίτου προγράμματος και να εγκρίνει την εκταμίευση της τελευταίας δόσης των 15 δισ. Ευρώ, όλα κόλλησαν!
Παρά τους διθυράμβους του Τσίπρα για τις επιτυχείς του διαπραγματεύσεις, το γερμανικό κοινοβούλιο δεν «άναψε» το πράσινο φως καθώς, όπως δηλώθηκε, το μέτρο αναστολής της αύξησης των συντελεστών του ΦΠΑ δεν αντικαταστάθηκε από ισοδύναμου αποτελέσματος μέτρο. Μιλάμε για μόλις 28 εκ. ευρώ.
Καταλαβαίνετε;
Για να κάνει το κομμάτι του ο Τσίπρας, η χώρα δεν έλαβε τα 15 δις επειδή εκείνος νόμιζε ότι η Μέρκελ του έδωσε το ελεύθερο για να μην αυξήσει το ΦΠΑ! Χώρια ότι στην ίδια διαπραγμάτευση μαζί της, δέχθηκε να επιστρέφουν οι πρόσφυγες και μετανάστες στη χώρα μας κι να γίνει η Ελλάδα αποθήκη ψυχών.
Εύλογα, λοιπόν, αναρωτιόμαστε τι θα συμβεί αν η κυβέρνηση αθετήσει άλλες πιο σημαντικές υποχρεώσεις απ’ αυτή της αύξησης των συντελεστών του ΦΠΑ στα νησιά;
Επιπλέον, πόσο πια η ελληνική κοινωνία μπορεί να καταπίνει αμάσητο τον σανό; Πόσο θα παραμυθιάζεται; Πόσο θα δείχνει ανοχή σ’ έναν πρωθυπουργό που λέει το ψέμα με τη φυσικότητα μιας καλημέρας;
Το παραμύθι της καθαρής εξόδου καταρρίφθηκε για μια ακόμη φορά.
Όπως κι όσες αηδίες έλεγε αυτός ο απίθανος Μοσκοβοσί που ήρθε να κάνει τον αβανταδόρο του Τσίπρα και να μοιράσει χάντρες στους ιθαγενείς για να πάρει κανένα ψηφάκι και να γίνει πρόεδρος στη θέση του Γιουνγκέρ.
Άλλωστε, αν σ’ ένα μήνα θα έχουμε πανηγυρικά πεντακάθαρη έξοδο από τα μνημόνια και μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε, για ποιο λόγο η κυβέρνηση ψάχνει ισοδύναμα για τον ΦΠΑ στα νησιά που αφορά στη μετά μνημόνιο εποχή;
Ώρες ώρες σκέφτομαι ότι αν ζούσε στις μέρες μας ο Ροδόλφος Ράσπε (που έγραψε στα 1875 το βιβλίο για τον Βαρόνο Μινχάουζεν) δεν θα χρειαζόταν πολύ για να βρει τον ήρωά του…
