Όσο περνούν οι μέρες από τη στιγμή που «φούντωσε» το Σκοπιανό, σε συνδυασμό με τις εξελίξεις και το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, γίνεται όλο και πιο φανερό σε τι στόχευσε ο Αλέξης Τσίπρας.
Πρώτον, να αποδείξει σε Μέρκελ και Τράμπ ότι είναι πειθήνιο όργανο των επιθυμιών τους.
Και δεύτερον, να δημιουργήσει προβλήματα στη Νέα Δημοκρατία εκ των Δεξιών της.
Μάλιστα, λίγο μετά το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, υπήρξε η εντύπωση ότι το δεύτερο είχε δρομολογηθεί. Κι αυτό τονίστηκε κατά κόρον από τις πολιτικές αναλύσεις.
Μα, κάπου εκεί, ο Μητσοτάκης πήρε το τόπι στα χέρια του.
Κι επανέλαβε με μεγαλύτερη πειστικότητα αυτό που έλεγε εδώ και καιρό.
Ότι, δηλαδή, πρέπει να υπάρξει ενιαία κυβερνητική πρόταση για το θέμα. Καταδεικνύοντας τους ισχυρούς κλυδωνισμούς ανάμεσα στους κυβερνητικούς εταίρους.
Ταυτοχρόνως, θωράκισε την ενότητα του κόμματός του καθώς την οχύρωσε στην «στημένη» επίθεση από τα Δεξιά της.
Επιπλέον, λειτούργησε θεσμικά και παρ’ ότι όλο το προηγούμενο διάστημα ο Αλέξης Τσίπρας προτιμούσε να ενημερώνει τον αρχιεπίσκοπο κι όχι την αντιπολίτευση του τόπου, εκείνος πήγε στο Μέγαρο Μαξίμου, άκουσε κι έφυγε. Κι εν συνεχεία έκανε τις γνωστές καταγγελίες για τον πρωθυπουργό που διχάζει την κοινωνία.
Βεβαίως, οφείλουμε να λέμε τα πράγματα ως έχουν.
Κι η αλήθεια είναι ότι όντως έγινε αναδίπλωση της Νέας Δημοκρατίας.
Λογική ενέργεια. Δεδομένου ότι είναι ένα κόμμα βαθειά συντηρητικό στις δομές του. Ειδικά τα κομματικά στελέχη του είναι σαφές ότι ακόμη δεν έχουν «χωνέψει» τις φιλελεύθερες σκέψεις κι ανοίγματα του προέδρου τους. Τα περισσότερα από αυτά τα «κληρονόμησε» ο Μητσοτάκης. Προερχόμενα από τις τάξεις της περιβόητης Λαϊκής Δεξιάς, που πολλές φορές σκέφτονται και συμπεριφέρονται με λογικές του περασμένου αιώνα, αναζητώντας πιο πολύ φύλαρχο και εικονολάτρη παρά πρόεδρο με όραμα και έμπνευση. Ας μη ξεχνάμε ότι από τις τάξεις αυτής της συνιστώσας ξεπετάχθηκαν πολιτικά μπουμπούκια σαν τον … Ζορό Ψωμιάδη, τον Καρατζαφέρη, τον Καμμένο, την Παπακώστα, τον Τραγάκη, τον Γιακουμάτο, τον Νικολόπουλο, τον Μανώλη, τόσους και τόσους που έχαιραν εκτίμησης στις τάξεις της! Παρ’ ότι είναι σαφές ότι ζούσαν και ζουν σε άλλες εποχές.
Ωστόσο, αυτή η αναδίπλωση της Νέας Δημοκρατίας, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια κυνική εκτίμηση του προπονητή που δεν έχει καλό υλικό στα χέρια του.
Ο δε Κυριάκος Μητσοτάκης κάνει αυτό που δεν έκανε, κάποτε, ο Κώστας Καραμανλής.
Δεν αγνοεί τη Δεξιά του πτέρυγα για να μη του πεταχτεί ένας … Καρατζαφέρης.
Επιπλέον, εκτός από την αποφυγή διαίρεσης στο κόμμα του, δεν επέτρεψε στον Τσίπρα και τους συνοδοιπόρους του –πολιτικούς κι επιχειρηματίες- να τον παγιδεύσουν.
Και δεν επέτρεψε ν’ ανοίξει κι άλλο η πληγή του εθνικισμού, που είναι εξ ίσου πυώδης με την Αριστερά.
Ενώ απέφυγε κάτι ακόμη πιο σημαντικό από την ηρεμία στο κόμμα του.
Τον διχασμό του τόπου.
Τον οποίο καλλιεργεί η κυβέρνηση.
