O εξοντωτικός φόρος που σχεδιάζει η κυβέρνηση για το διαδίκτυο, οι ανέγγιχτες πολυεθνικές που τιμολογούν στο εξωτερικό και οι χιλιάδες εργαζόμενοι που κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς δουλειά.
Το τελειωτικό χτύπημα στις ιστοσελίδες (ενημερωτικές, αθλητικές, ψυχαγωγικές, Lifestyle) στην Ελλάδα, ετοιμάζεται να καταφέρει η κυβέρνηση, που στην προσπάθειά της να αντλήσει έσοδα για τα άδεια ταμεία, προχωρά σε μη λελογισμένες κινήσεις.
Την ώρα που ο υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς, βρίσκεται σε θεσμικές επαφές για να διερευνήσει το τοπίο του ελληνικού διαδικτύου, το οικονομικό επιτελείο (Βαρουφάκης, Δραγασάκης, Τσακαλώτος), με ευθύνη και του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, τα τινάζει όλα στον αέρα.
Συγκεκριμένα, ετοιμάζεται να εντάξει σχέδιο νομικής, θεσμικής και φορολογικής ρύθμισης της αγοράς των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, στο υπό συζήτηση πολυνομοσχέδιο που θα κατατεθεί με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, σήμερα το βράδυ, στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Το οικονομικό επιτελείο, προτίθεται να επεκτείνει το μέτρο της φορολόγησης των διαφημίσεων σε όλα τα ψηφιακά μέσα, όπως συμβαίνει με τις τηλεοπτικές διαφημίσεις.
Τα ελληνικά Online media, πλήττονται ήδη, λειτουργώντας σε μια απορρυθμισμένη αγορά και κυρίως, έχοντας να ανταγωνιστούν, πολυεθνικές επιχειρήσεις, που έχουν παρουσία στο ελληνικό διαδίκτυο, κερδίζουν τη μερίδα του λέοντος από τη διαφημιστική πίτα και δεν φορολογούνται καθόλου. Αντί λοιπόν να αναζητηθεί το χρήμα εκεί, όπου υπάρχει, η κυβέρνηση θα δώσει τη χαριστική βολή στις ελληνικές ιστοσελίδες.
Είναι απορίας άξιον, αν οι εμπνευστές του νέου φόρου, γνωρίζουν τι συμβαίνει στην ελληνική αγορά και στο ελληνικό διαδίκτυο. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι εταιρείες (και τα ΜΜΕ) πληρώνουν ήδη φόρο και ο φόρος αυτός, επηρεάζει οποιονδήποτε θέλει να βάλει διαφήμιση – όχι τις εταιρείες. Την ίδια στιγμή, άλλες εταιρείες, όπως η Google ή το Facebook δεν θα φορολογούνται.
Από το σύνολο της εγχώριας διαφημιστικής δαπάνης που αντιστοιχεί στο internet, μόνο το 20% καταλήγει σε επιχειρήσεις που έχουν ως έδρα την Ελλάδα. Το υπόλοιπο 80% καταλήγει σε μεγάλους πολυεθνικούς παίκτες, οι οποίοι θα λειτουργούν πλέον με ακόμα πιο ευνοϊκούς όρους, αφού οι εγχώριοι ανταγωνιστές τους θα εξοντωθούν εν μία νυκτί. Λόγω του φόρου, σε όσες ιστοσελίδες έχουν ως βάση την Ελλάδα, η διαφήμιση θα είναι ακριβότερη, με ό,τι αυτό σημαίνει για τη βιωσιμότητά τους.
Πρόκειται αφενός για ευθεία απόπειρα παρεμβατισμού, που μόνο ένας μαθητευόμενος μάγος θα επιχειρούσε και μάλιστα χωρίς καμία διαβούλευση, αφετέρου έχουμε να κάνουμε με έναν οριζόντιο φόρο, που θα οδηγήσει πολλές από τις επιχειρήσεις του χώρου στο “λουκέτο” και χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία.
Είναι προφανές ότι και οι ίδιες οι ενημερωτικές ιστοσελίδες με έδρα την Ελλάδα, επιθυμούν τη ρύθμιση της αγοράς και τους κανόνες και γι’ αυτό είναι έτοιμες να συμμετέχουν στο διάλογο με την κυβέρνηση για να καθοριστεί το ρυθμιστικό πλαίσιο λειτουργίας.
Ωστόσο, άλλο η ρύθμιση, το τέλος της αναρχίας, της φοροδιαφυγής και των τριγωνικών συναλλαγών και άλλο η δημιουργία μιας αγοράς δύο ταχυτήτων, με ανέγγιχτες πολυεθνικές επιχειρήσεις από τη μια και ασθμαίνοντα ελληνικά Websites, που ούτε τις θέσεις εργασίας θα μπορούν να διατηρήσουν, ούτε το λειτούργημά τους να επιτελέσουν απρόσκοπτα.
