Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η δραματουργική ένταση που διαχέεται στην ατμόσφαιρα του ελληνισμού τούτες τις ημέρες κορυφώνεται. Οι στιγμές των Παθών, η Σταύρωση, η Ανάσταση απόψε.
Μα δεν μπορώ να μη πω ότι μου φαίνεται για μια ακόμη φορά αδιανόητη η υποδοχή του αγίου φωτός με τιμές αρχηγού κράτους.
Φοβάμαι πως αν κάτι παρόμοιο συνέβαινε στα πρώτα χρόνια εδραίωσης του Χριστιανισμού ή και αργότερα στις Σταυροφορίες ή στην περίοδο της Εικονομαχίας, ή στα χρόνια πολλών Βυζαντινών αυτοκρατόρων, πολλοί θα μιλούσαν για ειδωλολατρική πράξη.
Τι κάνουμε εμείς εδώ και χρόνια και μάλιστα το θεωρούμε ιερή παράδοση;
Οργανώνουμε αεροπορική μεταφορά με συνοδεία κυβερνητικών παραγόντων, τιμητικών αγημάτων, στρατού, μπάντας, ευζώνων, προσκόπων και πρωτίστως τηλεοπτικών συνεργείων. Με τα έξοδα πληρωμένα από τους (σήμερα) αγρίως φορολογουμένους πολίτες.
Είμαι εξ εκείνων που πιστεύουν ότι η πολιτική εκμεταλλεύεται σε απίστευτο βαθμό τη θρησκεία και τα σύμβολά της. Κι η εκκλησία με τη σειρά της εκμεταλλεύεται την ανάγκη που έχει η πολιτική για άγρα ψήφων. Δηλαδή ένα αλισβερίσι που δεν έχει καμιά σχέση με θρησκευτικές πεποιθήσεις.
Δεν θα ξεχάσω –τις έχετε και δει κι εσείς- τις εικόνες δηλωμένων αθέων πολιτικών να …λιτανεύουν εικόνες και να τις προσκυνάνε. Μόνο και μόνο για να μεταφέρει την εικόνα η τηλεόραση στο πόπολο και στο χριστεπώνυμο πλήθος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο νυν πρωθυπουργός, δηλωμένος άθεος.
Δεν θα ξεχάσω, μια λιτανεία της Παναγίας Σουμελά, στην οποία ήταν μπροστάρηδες ο Νίκος Κωνσταντόπουλος (πρόεδρος του Συνασπισμού τότε), ο Άκης Τσοχατζόπουλος κι ο Παναγιώτης Ψωμιάδης…. Τους συνειρμούς αυτής της θύμησης κάντε τους εσείς.
Επιπλέον, ο νυν πρωθυπουργός, είναι σαφές ότι εκμεταλλεύεται τα σύμβολα . Μαζί κι οι υπουργοί του. Κι επειδή τα γραπτά μένουν, θυμάμαι μια ανάρτηση του Νίκου Παππά, στις 14 Απριλίου 2012, στο Twitter. Έγραφε: «Με τιμές αρχηγού κράτους ήρθε το άγιο φως. Με ρωτάει η γυναίκα μου αν θα κάνει και δηλώσεις…».
Να επιστρέψω όμως στο άγιος φως.
Είναι πάμπολλοι οι Χριστιανοί που κατανοούν πόσο αμφιλεγόμενο είναι. Ακόμη κι ανάμεσα σε θεολόγους, θρησκειολόγους κι άλλους βαθύτατα ευσεβείς ανθρώπους. Δεν θεωρούν αυτό παράδοση, ούτε εκδήλωση πίστης, ούτε καν δείγμα εθνο-πολιτισμικής ταυτότητας όπως κάποιοι θέλουν να πείσουν. Θεωρούν το άγιο φως κι όλες αυτές τις παράτες, ως ανορθρογραφία στο Δυτικό πολιτισμό. Θεωρούν ότι οι υπερβολικές τιμές και όλο αυτό το εθιμικό της μεταφοράς του αποτελούν διασυρμό των Θείων και γεγονός σόλοικο που αποτελεί ασέβεια.
Το ίδιο θεωρούσε κι ο Αδαμάντιος Κοραής.
«Μην πιστεύετε όσα λέγουν περί του αγίου φωτός. Το άγιον φως είναι πλάσμα ασεβές και αναίσχυντον […] πλάσμα λατίνων μοναχών και φραγκοπατερικών γέννημα […] Μηχανουργήματα λαοπλάνων ιερέων το εξ ουρανού ψευδοκαταίβατα φώτα»…
Κι ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Εφραίμ, τον 18ο αιώνα.
Το ίδιο κι ο Αρχιεπίσκοπος Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης. Ο δε Μέγας Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, π. Γεώργιος Τσέτης έγραψε:
«Αποτελεί ασέβεια το να αποδίδει κανείς τιμές αρχηγού κράτους στο άγιον φως, το οποίο προέρχεται από τον τάφο Εκείνου που δήλωσε ότι “η Βασιλεία η εμή ουκ έστιν εκ του κόσμου τούτου”» («Το Βήμα», 23-04-2006).
Ο καθηγητής Κωνσταντίνος Καλοκύρης, στο βιβλίο του «Το Αρχιτεκτονικό Συγκρότημα του Ναού της Αναστάσεως Ιεροσολύμων και το θέμα του Αγίου Φωτό»ς, ερμηνεύοντας την ευχή που διαβάζει ο Πατριάρχης, γράφει ότι «πουθενά δεν γίνεται λόγος (ούτε καν υπαινιγμός) περί “άνωθεν κατερχόμενου αΰλου Φωτός” κατά τη στιγμή εκείνη, αλλά νοείται μόνο φως φυσικό, που ανάβεται στην ανάμνηση του Αναστάντος Χριστού» και ότι το άγιο φως είναι απλώς «το ιερό σύμβολο του “ανεσπέρου Φωτός” Χριστού, το Άγιο Φως, το νέο Φως της Αναστάσεως».
Η ουσία είναι ότι όσοι νιώθουν πραγματικοί χριστιανοί πρέπει να εξεγείρονται και πολλοί εξεγείρονται.
Και διαθέτουν και αυτοί το δικαίωμα του εκλέγειν…
