«Συγκεκριμένα συμφέροντα εκμεταλλεύονταν αυτή την ασάφεια, η οποία υπήρχε και συνίσταται σε μια σειρά νομοθετημάτων, που με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο καθιστούσαν δυνατό να εγκατασταθούν χρήσεις και να δημιουργηθούν περιουσίες – ακόμη πιο βολικά στα σκοτεινά χρόνια της δικτατορίας – από ανθρώπους που ήξεραν να χειρίζονται τα πράγματα στην πατρίδα μας»
Παραθέτω τη θέση μου, κατά τη συζήτηση της Τρίτης Συνεδρίασης στην διαδικασία επεξεργασίας του νομοσχεδίου, στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής.
ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ( Τρίτη Συνεδρίαση 7.4.2017 )
ΓΙΩΡΓΟΣ ΟΥΡΣΟΥΖΙΔΗΣ:
«Κύριε Πρόεδρε, σήμερα με ιδιαίτερη ικανοποίηση, οδεύει προς ψήφιση το νομοσχέδιο που αφορά στην τακτοποίηση των ζητημάτων που έχουν να κάνουν με τον μεγάλο πλούτο στην πατρίδα μας, που λέγεται δάσος.
Για πάρα πολλά χρόνια οι Έλληνες πολίτες αναρωτιόντουσαν, γιατί η ελληνική πολιτεία δεν φροντίζει, ώστε να οριοθετήσει αυτό το πολύτιμο αγαθό που διαθέτει η πατρίδα μας; Οι λόγοι για τους οποίους δεν γίνονταν αυτό, αποτελεί πεποίθηση στην πλειοψηφία των πολιτών, ότι είχαν να κάνουν με συμφέροντα.
Συγκεκριμένα συμφέροντα εκμεταλλεύονταν αυτή την ασάφεια, η οποία υπήρχε και συνίσταται σε μια σειρά νομοθετημάτων, που με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο καθιστούσαν δυνατό να εγκατασταθούν χρήσεις και να δημιουργηθούν περιουσίες – ακόμη πιο βολικά στα σκοτεινά χρόνια της δικτατορίας – από ανθρώπους που ήξεραν να χειρίζονται τα πράγματα στην πατρίδα μας.
Αυτή την αδικία έρχεται το νομοσχέδιο να εξαφανίσει και να βάλει τάξη στα πράγματα. Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι είναι το τέλειο νομοθέτημα, αφού είναι ανθρώπινο δημιούργημα, προφανώς, θα έχει αδυναμίες. Επιπλέον, πώς να βάλεις τάξη, σε μια επί σειρά ετών αταξία, που επικρατούσε στο ελληνικό κράτος; Αυτή είναι η μια διάσταση.
Η άλλη διάσταση αφορά, πράγματι, στους Έλληνες πολίτες, οι οποίοι για λόγους επιβίωσης αναγκαστήκαν να εκχερσώσουν δασικές εκτάσεις προκειμένου να επιβιώσουν. Αυτό το προσχέδιο νόμου, όπως το έλαβα σε ηλεκτρονική μορφή, το έστειλα σε διάφορους συμπολίτες μας, οι οποίοι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο εμπλέκονται σ’ αυτό το κομμάτι ακριβώς. Από αυτούς τους ανθρώπους εισέπραξα μια μεγάλη ανακούφιση, ότι επιτέλους θα κληθούν, έστω και με κάποιο αντίτιμο, να λάβουν κυριότητα και να μην αισθάνονται την απειλή, που σήμερα ακόμα αισθάνονται, από την ελληνική πολιτεία απέναντι ακόμη και σε ποινικά δικαστήρια, γιατί ασκούν κάτι το οποίο τους βοήθησε να βιοποριστούν επί σειρά ετών και να σπουδάσουν τα παιδιά τους. Αυτή, λοιπόν, την αδικία και την απειλή, πλέον την καθιστά ανέφικτη αυτό το νομοσχέδιο.
Ολοκληρώνοντας, θέλω αν πω δύο λόγια σε ό,τι αφορά την τροπολογία, που και εγώ συνυπογραφώ, σχετικά με τις προσλήψεις στον ΤΟΕΒ – ΓΟΕΒ. Οι Τοπικοί Οργανισμοί Εγγείων Βελτιώσεων (ΤΟΕΒ) έχουν πολύ σοβαρό πρόβλημα στελέχωσης. Πάνω σε αυτό ήρθε να απαντήσει η τροπολογία προκειμένου να διευκολυνθούν αυτοί οι άνθρωποι και να ξεπεράσουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Ό,τι άλλο ακούστηκε σε σχέση με τον ΑΣΕΠ, απλά θα το χαρακτηρίσω ως φαιδρό, δεδομένου ότι δεν είναι δυνατόν σε μια ευνομούμενη πολιτεία, με μια τροπολογία, να αλλάζει ένα καθεστώς, το οποίο το υπηρετούν και υπηρετείται από τους πολίτες τα τελευταία 20 χρόνια.
Ευχαριστώ πολύ.»