Έχω μια λιγούρα… Να βάλω κάτι στο στόμα μου… Σιγά μήπως το τρώω κάθε μέρα; Μάλλον έχω υπογλυκαιμία … Είναι μερικές από τις εκφράσεις που ακούμε από τους ανθρώπους που πάσχουν από παθολογική λαιμαργία.
Δυστυχώς η λαιμαργία είναι κομμάτι του ψυχισμού πολλών ανθρώπων, ίσως και εμάς και παρόλο που μας συμβαίνει δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε.
Οι συχνά ανεπιτυχείς προσπάθειες για να ακολουθήσουμε μια δίαιτα που μας έδωσε μια φίλη η διαβάσαμε σε ένα περιοδικό, μας δημιουργεί αισθήματα ενοχής και χαμηλής αυτοεκτίμησης που αργά ή γρήγορα θα μας οδηγήσουν σε μία κατάσταση ανεξέλεγκτης παθολογικής λήψης τροφής, γνωστής ως διαταραχή επεισοδιακής υπερφαγίας.
Οι γυναίκες πρωταγωνιστούν σε αυτή την πάθηση σε σχέση με τους άνδρες, ανεξαρτήτου εθνικότητας και χρώματος ή περιοχή της γης όπου και διαμένουν, αλλά με μεγαλύτερα ποσοστά στις ηλικίες από 18 έως που αρχίζει η εφηβεία έως και 55 όπου διανύεται η κλιμακτήριος.
Όταν νιώθουμε πως , χάνουμε τον έλεγχο απέναντι στο φαγητό και έχουμε συχνά επεισόδια υπερβολικής λήψης τροφής σε μικρό χρονικό διάστημα, είναι ένα σύμπτωμα παθολογικής λαιμαργίας.
Σε περιπτώσεις ενοχικές για την υπερβολική λήψη τροφής που θέλουμε να διατηρήσουμε το βάρος μας χαμηλά συχνά προκαλούμε τεχνητά εμετό, κάνουμε χρήση διουρητικών και καθαρτικών, ή ασκούμεθα υπερβολικά για να κάψουμε ότι φάγαμε.
Σε αντίθετη περίπτωση δεν νοιώθουμε καμία ενοχή και συνεχίζουμε να τρώμε μεγάλες ποσότητες περισσότερο όταν είμαστε μόνοι.
Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η παχυσαρκία, η κακή φυσική κατάσταση, τα προβλήματα στην κίνηση και την υγεία μας, η απέχθεια του σώματός μας, η απομόνωση από τον κόσμο και η εμφάνιση της κατάθλιψης.
Φυσικά οι παρενέργειες στην υγεία μας είναι ολέθριες αφού παρουσιάζεται υψηλή πίεση, ανεβασμένα επίπεδα χοληστερίνης, καρδιακές επιπλοκές και διαβήτης, ενώ ψυχικά καταρρακωνόμαστε και χάνουμε την αυτοεκτίμηση μας.
Στην περίπτωση αυτή δεν χρειαζόμαστε μόνο διατροφολόγο. Πρώτο ρόλο παίζει ο ψυχολόγος που θα μας βοηθήσει να αποβάλουμε τις αρνητικές σκέψεις, θα μας βοηθήσει στην ενίσχυση του αυτοελέγχου απέναντι στο φαγητό.
Ο σκοπός είναι να μας προετοιμάσει για μπορούμε να ακολουθήσουμε διατροφή και φαρμακευτική αγωγή αν χρειάζεται για να υπάρχουν αποτελέσματα και όχι αποτυχημένες προσπάθειες.
