Εισαγωγικό σημείωμα
Στο πλαίσιο του ανοιχτού διαλόγου με την κοινωνία που έχει ανοίξει ο Σύριζα, ενόψει του 2ου Συνεδρίου, δημοσιοποιούμε σημεία του κειμένου των θέσεων με τις προγραμματικές τομές που προτείνει και διεκδικεί ώστε να γίνουν κοινό κτήμα και να προκαλέσουν συζήτηση γύρω από αυτές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ απευθύνει ανοιχτό κάλεσμα στους πολίτες να συμμετάσχουν ενεργά στον προσυνεδριακό διάλογο καταθέτοντας τις απόψεις και τις προτάσεις τους. Επιδιώκουμε έναν ανοιχτό διάλογο με τα μέλη και τους φίλους του κόμματος.
Επιδιώκουμε μια ζωντανή και ανοιχτή διαδικασία που θα μαζικοποιήσει το κόμμα μας και θα το καταστήσει ακόμα πιο ικανό να ανταπεξέλθει στις προκλήσεις της νέας εποχής.
Τα έξι τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις Ν.Δ./ΠΑΣΟΚ είχαν ουσιαστικά εκχωρήσει την ευθύνη σχεδιασμού και υλοποίησης των όποιων πολιτιστικών πολιτικών σε ιδιώτες και στην αγορά, τόσο στο πεδίο του σύγχρονου πολιτισμού όσο και σ’ αυτό της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώντας πως ο πολιτισμός αποτελεί αυταξία και κοινό αγαθό, στο οποίο όλοι πρέπει να έχουν ισότιμη πρόσβαση, στοχεύει στη χάραξη ενός εναλλακτικού σχεδίου αναγέννησης και ανασυγκρότησης, που θα σπάει τα στερεότυπα, θα δημιουργεί το νέο υπόδειγμα για τον πολιτισμό και θα απελευθερώνει τις πιο παραγωγικές δυνάμεις.
Με καθοριστικό τον ρόλο του κράτους στον σχεδιασμό, τον συντονισμό και τη δημιουργία πολιτιστικών δομών, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα τον πλουραλισμό της καλλιτεχνικής έκφρασης και δράσης, μακριά από κάθε λογοκρισία και καταστολή. Είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστεί επιτέλους η χρόνια υποχρηματοδότηση και το έλλειμμα διαφάνειας στη χρήση του δημόσιου χρήματος, και στον τρόπο επιλογής των προσώπων.
Η πολιτιστική ανάπτυξη και ανασυγκρότηση οφείλει να:
- Υπερασπίζεται τον δημόσιο χαρακτήρα του πολιτιστικού αγαθού
- Αποτελεί παράγοντα τοπικής, περιφερειακής και εθνικής ανάπτυξης
- Ισορροπεί τις δράσεις στους τομείς της πολιτιστικής κληρονομιάς και της πολιτιστικής δημιουργίας
- Συμβάλλει στη δημιουργία μόνιμης και όχι ευκαιριακής απασχόλησης
- Προάγει την ισότητα των ευκαιριών χωρίς αποκλεισμούς (φυλετικούς, εθνοκαταγωγής, ΑΜΕΑ, ταυτότητας φύλου κ.λπ.)
- Αναπτύσσει την ιστορική μνήμη, όχι ως εθνική αποκλειστικότητα, αλλά ως τμήμα της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς
- Αναδεικνύει τη χρήση της έξυπνης τεχνολογίας και στον τομέα του πολιτισμού
- Δημιουργεί σχέσεις αλληλεπίδρασης με την εκπαίδευση (ιστορική παιδεία – καλλιτεχνική παιδεία)
- Στηρίζεται σε ολοκληρωμένες προτάσεις διαχείρισης του δομημένου και αδόμητου φυσικού και πολιτιστικού τοπίου.
13.α. Αθλητισμός – κοινωνικό αγαθό.
Ο αθλητισμός, παρά την τεράστια συμβολή του στη διαμόρφωση αλληλέγγυων, αγωνιστικών και συνεργατικών προσωπικοτήτων, στη σωματική και ψυχική υγεία, την κοινωνική του προσφορά μέσα από πρακτικές ενσωμάτωσης κοινωνικών ομάδων, αλλά και τη συνεισφορά του στο Α.Ε.Π. της χώρας, αντιμετωπίστηκε από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ – ΝΔ ως προνομιακό πεδίο πελατειακών σχέσεων, συναλλαγής, διαφθοράς και διασπάθισης εκατομμυρίων Δημοσίου Χρήματος. Αυτό που έχει ανάγκη ο κόσμος του αθλητισμού σήμερα, είναι ο επαναπροσανατολισμός της λειτουργίας του και ο πλήρης μετασχηματισμός των δομών του. Ο κόσμος κατανοεί την αδυναμία επενδύσεων και χρηματοδότησης. Περιμένει όμως από μας τις θεσμικές αλλαγές που απαιτούνται για να λυθούν προβλήματα του παρελθόντος. Τέτοιες είναι:
– Η θέσπιση της απλής αναλογικής ως πάγιο εκλογικό σύστημα σε Σωματεία, Ενώσεις και Ομοσπονδίες. Με την απλή αναλογική και την εκπροσώπηση των φορέων με διαδικασίες ανάδειξης εκπροσώπων «από τα κάτω», θα απελευθερωθούν δυνάμεις, ιδέες και πρόσωπα που ως τώρα έμεναν εγκλωβισμένα και απομονωμένα.
– Η θέσπιση ορίου θητειών στις ηγετικές θέσεις, που θα ανανεώσει το δυναμικό σε κάθε Διοίκηση. Το νέο, θα στηρίξει και τα μέτρα καταπολέμησης της διαφθοράς που απαιτείται να διευρυνθούν.
– Η χρηματοδότηση από τη ΓΓΑ με αντικειμενικά κριτήρια και θεσπισμένους κανόνες, ο έλεγχος της σκοπιμότητας των δαπανών και η αυτοματοποίηση των διαδικασιών θα φέρουν ορθολογική αξιοποίηση των διαθέσιμων πόρων και μεγιστοποίηση της απόδοσης και του αποτελέσματος.
– Αναγκαία είναι και η εξασφάλιση της απρόσκοπτης πρόσβασης των πολιτών στην άθληση. Οι δημόσιες αθλητικές εγκαταστάσεις προορίζονται κύρια για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Οι επαγγελματικές χρήσεις δεν μπορεί να είναι χαριστικές. Αντίθετα, το αντίτιμο πρέπει να είναι τέτοιο που να αναπληρώνει τις ανάγκες της κοινωνίας. Έτσι, μπορούν να δημιουργηθούν και δομές που θα στηρίζουν εκτός από τον σωματειακό αθλητισμό, τόσο τον αθλητισμό των ΑΜεΑ, όσο και την αξιοπρεπή και ασφαλή άθληση όλου του πληθυσμού, ειδικότερα στην εποχή μας όπου ο κόσμος αναζητεί νέες διεξόδους μέσα από εναλλακτικές μορφές άθλησης μέσα και έξω από τον αστικό ιστό.
Το σχολείο, οι ΟΤΑ, η ΓΓΑ έχουν να παίξουν σημαντικό ρόλο στον αθλητισμό και τη φυσική αγωγή, αν συλλειτουργήσουν, με ενιαίο στόχο και σύνδεση διαδικασιών.