Είδαμε πανηγύρια, ακούσαμε λόγια αισιόδοξα, μα βλέπουμε και την πραγματικότητα.
Μπορεί η Πρώτη φορά Αριστερά να μας λέει ότι τώρα που ολοκληρώθηκε η πρώτη αξιολόγηση του τρίτου μνημονίου όλα θα πάνε καλά και περίπου ότι θα φάμε με χρυσά κουτάλια από την ανάπτυξη που ΘΑ έρθει, αλλά όσοι ζούνε στον κόσμο της πραγματικής οικονομίας γνωρίζουν την αλήθεια.
Την αλήθεια που λέει ότι η ανάπτυξη δεν θα έρθει ποτέ όσο ζούμε περιθωριοποιώντας ή καταδιώκοντας τον ιδιωτικό τομέα.
Την αλήθεια που λέει ότι η ανάπτυξη δεν θα έρθει ποτέ με δημόσιες επενδύσεις και δημόσια κατανάλωση και δη από ένα κράτος βαρύτατα άρρωστο και ξαπλωμένο σε μονάδα εντατικής θεραπείας.
Γίνεται νεκρανάσταση;
Μόνο ο Χριστός νεκραναστήθηκε κι αυτό για όσους το πιστεύουν.
Ας το πάρουμε απόφαση.
Ας το δούμε κατάματα κι ας δούμε τι θα κάνουμε.
Το κράτος μας είναι κλινικά νεκρό.
Δεν έχει αποθεματικά, δεν έχει αξία, δεν παράγει κέρδη.
Και την ίδια στιγμή για να συντηρείται στην εντατική υπερφορολογεί ότι «πετάει» ή ότι είναι σταθερό. Χορηγεί συντάξεις και επιδόματα που ουδεμία σχέση έχουν με τις πραγματικές εισφορές.
Εξακολουθεί να είναι βαθύτατα κομματικό, παρασιτικό, αντιπαραγωγικό και εν πολλοίς διεφθαρμένο. Φορολογεί την παραγωγή και ταυτοχρόνως στηρίζει την κατανάλωση για την τόνωση της εσωτερικής ζήτησης.
Μα έτσι δεν γίνεται δουλειά. Απλώς βράζουμε στο ζουμί μας και τρώει ο ένας τις σάρκες του άλλους.
Είμαστε ένα κράτος αποεπένδυσης στην παραγωγή και συνεχών αυξανόμενων αναγκών για εισαγωγές αγαθών.
Κι όποιος μπορεί να παράξει, φεύγει στο εξωτερικό για να μπορέσει να το κάνει σε κάποιο κανονικό κράτος, με κανονική φορολογία και αληθινούς κανόνες ανταγωνισμού.
Θα το πούμε και θα το λέμε συνεχώς.
Για να αλλάξει η Ελλάδα πρέπει να πεθάνει η αιτία που την κατέστρεψε.
Το δημόσιο.
Αυτό το σοβιετικό δημόσιο που κοστίζει πανάκριβα και δεν μικραίνει ούτε καν απολύοντας αυτούς που έχουν πλαστά ή παράνομα πτυχία.
Τι χρειαζόμαστε;
Χαμηλή άμεση φορολογία στις επιχειρήσεις, κίνητρα στην καινοτομία και νομοθεσία φιλική στους επενδυτές.
Με οτιδήποτε άλλο, νεκρανάσταση δεν υπάρχει…
Θα το καταλάβουμε;
Πρωτίστως εμείς οι ψηφοφόροι;
Δύσκολα πράγματα…
