Κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες ένα σημαντικό βιβλίο με τίτλο «Ο Σταλινισμός και οι μεταμοντέρνοι θαυμαστές του», του Λεωνίδα Χατζηπροδρομίδη, εκδόσεις Επίκεντρο.
Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί επειδή μόνο «φώτα» μπορεί να δώσει στον αναγνώστη του.
«Φώτα» από τα δοκίμιά του, που επιχειρούν μέσα από τον σταλινικό ζόφο να δείξουν τον κυριαρχικό ρόλο της εξουσίας, στο ολοκληρωτικό σύστημα και τη μετατροπή της ιδεολογίας σε απολογητική.
«Φώτα» για το αποτρόπαιο τέρας που δημιουργήθηκε κι είχε ως αποτέλεσμα εκατομμύρια νεκρούς (πολλοί εκ των οποίων κομμουνιστές Μπολσεβίκοι) κι απόλυτη σκλαβιά όπου εφαρμόστηκε.
«Φώτα» για τη Λενινιστική περίοδο που προηγήθηκε.
«Φώτα» για την εξίσωση «αλήθεια= κοσμοθεωρία του προλεταριάτου = κοσμοθεωρία του κόμματος= σκέψη του ηγέτη» που έγραψε ο σπουδαίος Πολωνός στοχαστής Κολακόφσκι στα τέλη της δεκαετίας του ’70.
«Φώτα» για τις περιβόητες δίκες της Μόσχας (1936- 1939) που εξακολουθούν να αποσιωπούν οι Έλληνες σταλινόφρονες κομμουνιστές κι είχαν ως αποτέλεσμα τη θανάτωση όλης της γενιάς των Μπολσεβίκων του 1917.
«Φώτα» για τον εξευτελισμό πριν τη δολοφονία τους των μελών των Μπολσεβίκων (Τρότσκι, Μπουχάριν, Καμένεφ, Ζηνόβιεφ) από τον περιβόητο Γενικό Εισαγγελέα της Σοβιετικής Ένωσης, Αντρέι Βισίνσκι.
«Φώτα» για το πρωτοφανές γεγονός ότι στα κατηγορητήρια αντί για αποδείξεις ενοχής, περιέχονταν βρισιές όπως … σκουπίδι, κατσαρίδα, πύον, ανθρώπινα περιττώματα, βρόμικα σκυλιά!
Έτσι έγραφε ο Βισίνσκι, έτσι αποκαλούσε τους συνεργάτες του Λένιν. Για δε τον Μπουχάριν είχε επινοήσει γραπτώς – καθ’ υπόδειξη του Στάλιν- στο κατηγορητήριο τον όρο «καταραμένη διασταύρωση αλεπούς και γουρουνιού!
«Φώτα» για τις δίκες που δεν είχαν στόχο την αναζήτηση της αλήθειας ή την εξεύρεση πρακτόρων, αλλά στόχευαν στην κατάργηση της διάκρισης αλήθειας και ψεύδους, ούτως ώστε να χαθεί κάθε κριτήριο αναζήτησης του ρεαλιστικού λόγου και της λογικής.
«Φώτα» για μια ιστορία που είναι κρυμμένη και δυστυχώς δεν διδάσκει.
«Φώτα» για την Αριστερά που βρίσκεται ΚΑΙ σήμερα σε πλήρη σύγχυση και σχεδόν ΜΟΝΟ στην Ελλάδα. Κι είναι ευτυχισμένη επειδή υπάρχει, κυκλοφορεί στους δρόμους, διαδηλώνει όποτε θέλει, κραυγάζει, συνθηματολογεί κι απλώς επιβεβαιώνει την απόλυτη ανυπαρξία της…
Κάτι ακόμη: Ο συγγραφέας δεν είναι κάποιο τυχαίο πρόσωπο, ούτε άλλος ένας εξ εκείνων που επιχειρούν να καταδείξουν το εφιαλτικό τοπίο που είχε δημιουργήσει ο Σταλινισμός.
Ο Λεωνίδας Χατζηπροδρομίδης υπήρξε κομμουνιστής ολκής και γνωρίζει άριστα τους τρόπους που λειτουργεί ο σταλινισμός. Υπήρξε επί χρόνια ανταποκριτής της «Αυγής» και της «Έλευθεροτυπίας» στη Γιουγκοσλαβία.
Σημαντικό βιβλίο.
Πάρτε το. Διαβάστε το. Μάθετε από αυτό. Όσα επισήμως αποσιωπούν οι Έλληνες σταλινιστές….
Κι όταν διασχίσετε μέσα από τις σελίδες του τον αιματοβαμμένο δρόμο της σταλινικής δικτατορίας και φτάσετε στη φάρσα της μεταμοντέρνας εποχής μας με τους εξυπνακισμούς του Ζίζεκ, θα κουνήσετε με απόλυτη απογοήτευση το κεφάλι σας για τους σημερινούς χειροκροτητές του κομμουνισμού που απολαμβάνουν στην αστική δημοκρατία τη… δωρεάν τους …επανάσταση…
